Այս էջը հաստատված է
— Ե՛կ, Արդարություն,— կանչեց Բողոքը,— ես ծնվել եմ և իմ ձայնը թո՛ղ քեզ համար կշեռք ու սուր դառնա․ ե՛կ, Արդարություն․․․
Բայց Արդարությունն անշարժ ու տխուր նայեց նրան, նայեց թշվառին և ասաց․
— Դեռ ո՛չ․․․ դեռ դու փոքր ես․ գնա, քայլի՛ր, կուտակի՛ր արցունք, կուտակի՛ր վշտեր, մեծացիր, որպես օվկիան, կատաղի՛ր որպես հեղեղատ և այն ժամանա՛կ միայն ես կգամ իմ սրով և իմ կշիռով․․․
Ապա ամպը սահեց, և Արդարությունը նորից անհետացավ իր անմատչելի բարձրության մեջ․․․
Այդ օրվանից ահա՝ պատերազմիկ զորեղն արյունի մեջն է որոնում Արդարությունը, հարուստը՝ ոսկու, և թշվառը, նստած իր վշտերի մոտ, արցունքներով մեծացնում է Բողոքին, որ նա վերակոչե աշխարհում՝ կորսված Արդարությունը․․․