Էջ:Հայբուսակ.pdf/206

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 206 -

( ծասի ) տերեւի նման կ՚ըսէ, Վասաակսց զիրքն ( Հ՛Լ ) գինի՛ն անուչաՀամ ընելսւ Համար այլեւայլ Հնարներու մէՀ խրաաէ քանի մի նիւթերսւ Հեա գնել աերե՛ւ մի Հընաի , թէ չգաանի՝ թոէրոէյ գիր՝ աւելի , Նա ղայն կեցուցանէ » , այսինքն անսր ՛աեղ կսւ րս-նէ» ոմանք ծառը կարծեն Հերեի սր Հնգկաց լեղս*.ով թամրուլ կոչուի, ՀԷՀրիմանեանն կ՚ըսէ աեսակ մի Համեղ \\ալոր է, երկայնաձեւ, մ՛ութ կարմիր գսաձով,

764. 0»1Ա|Լ.

|ճմշէլարա՚Աք ոմանք նոյն Համարին ղսա ե. ղթաղթ • Հին ե. գ.ալիենոսի բաո.^ գիրք գրեն Հոմանիլ 8– րառի ԱՏոփաքսի կամ՛ ԱԱգբփայրփ, փոիանակ գրելու Աարոֆաքսիս ՚ձէքօք• յ»րւ/է Լ* ճէոբԽտ, փ. ձոօօհօ. Լ* կդուի նա և ք>6« ՃՈ16ՈՈՕ| I սր ըսել $ագի սպքւ ^ Բաա–գՒրֆ ք՛այլ օաար անուններ զուգէ

Թայլի, « կոսսգ և ֆրրմէիա », որ է անշսւլա ԱձճԱՕ», այսինքն րփրեմ կամ՛ ^նմեււսւկէ \Լմիրասլվաթ Ար. դաաաֆ ^Աէ և Ասգմախ, անուամրք յիշէ ղայս * Ար է Հոսժի ԱսրսՔախն և թէ ուաեն* ղփսրն կակղացշնէ… և թէ եփեն և » րսրոա մարգիկ ղձեոձ ի մէքն խսթեն, սգաէ. 4 թէ ղՀսւնգն իր չքօքն չսՀթրսվ I) ծեծես էւ յաչքն քալեն, ղալաց բորն աանի. . . Էէ թէ եփեն ե. քրսֆ/ ղաղաոա Ո ապրշումէ ՀալսոՖ լուանան է յսաակէ էւ. պայծ՜առ, առնէ 9 ■ Հ^աա աեսակք կան թայլի. "ր-ց՚էէ ճ. Լւէէ0ք«16 գասւի ի կեսարիա, ի կասպից ծովեզերքը. -ճ. Բ»էօ1ււա ի Հ/>. Հայս, Գրգասաան. - ճ. 7&է«ոօաո 7Մ§;&էսա ի \ճարերդ, (քարաշ. - ճ. Օեաււեօ^ս յԱր՚քի՛ - ճ. 76ՈՈ01ք6Ո1ա յ\յրասի*այ Հովչոիւ

՚ 765. քէսւնԹւմփկ կամ (*սւնԹրնիկ կամ Դսւնդռնւսկ.

ՀԷՀրիմանի Աղաաղաուկն է. Հթ. 71 ) կամ աղային ճ»1| րսյմե. այլ Հաա ւանարէն Լ. 1«18թհ|Աա, ֆ. 1«1«թհ6. ղոր Հէյթ ■ գրէ թփրսֆիոաՏ ^ձ^կ^ յլմիրա. $իէաֆիոՏ. և կ՚ըսէ թէի Հպյրիյա^միճ ցեղկրուն է, այսինքն %աո.նա. Գ*աԿԻ՝ Պէ/ԲաՐ "VI այսպէա կ՚ըսէ, և նա եւ Հրփրեմի ցեղէ, կամ՛ Վայրի ֆրր. փրեմէ — Արեւելեան ըսուած աեսակն, 7. 0Ո6Ոէ&18, ճանչցուած Է յ\Լյն.

թապ» Մ՚^ր՚դ՛

766. քէսւնԹբուենի.

թէ և Ի դիք չկայ* այլ եանսթ Հ այս անսւամրս ի Հայս. Լ. Ց&աեսօս», ֆ. 8<1ք®«1. քէ– Մհրվհ *»Դ*»Հի– Աք՛ իամաՏ ^Ա^ որով սաորագրէ և \\միրա. « բուս—Յե է սր աերեւն քՀնկզի աերեւ կսւ նմանի, 1ւ փայան սպիաակ

» կսւ լինի ք և. յամէն ճուզ երեք չորս աերեւ կսւ լինի , միրգն նման է ՀՀանակսչին Ո ( Հեւեկի մրգին), և թէ զաերեւն եփեն և ուաեն և կամ Հուրն խմեն , ղոավ. » աան լուծէ… Էէ թէ ղգալար աերեւն գարու ապուրով խաււնես ե. սպեղանի > աանեո 1ւ դնես ի վերայ ապք ուոէցին ( օգաէ է*. Է<– ցեղ—Յե այլ կայ* որ ղէա Ո ի»սա է ծաղիկն, և աերեւն ղէա աա.աքինն է. այսոր իամայիխտի կ՚ասեն Ո (իաձա աիգի ըսա Հէյթ. ^ ԱԱ. ) "ր իիրօրկ՚ասեն սր է իկիր,

այսինքն Հաշիաակ, - ք|*ձ՚*Փ Ի ն"Ր ԳՐ°զա9 մեԻ"9՝ հ^ԴՒ են Ղ*՝ան~

թրուենին, ՚քԼալանթարեանն այլ՚ վէարսՏգաշի ծաս» — և Լորի.

□ւցւէւ26ժ Ե^