- 198 -
Ո նա խիսա սիրուն և պաասւական և ընգուձելի լինի ի մէԼ մարգկան , և ու/ ւ&ա » «ք ԺնՒ կաաաբի, և խրախութիւնն չերթայ քանի որ ի հեան լինի » \
Վասաակոց գիրքն այլ աէՎի ըսածին նմ՛ան գրէ ( ՕՂ )• « Ի»««" մի ղսր թուրքն Ո Օղսւլօթի ասէ, Հոան &ուրինճի է. մեղուն որ կոչէ ( լուէ է երթայ ) Հիւղ մի Ո ձգես՝ սիրեն , միաբանին ի վերայ Ո է — ք^րնքխոան պարսիկ բառիւ իբրեւ աղ, գային գր»*–ի »<ւ մեզ և Հաարիճձ, զոր աես ի կարգին է — Այս խո՛ւ՛ս կովկասի երկու, կոզմերն ալլ գաուի , նոյնպէս ե յ^ք՚րէ" ե ի Հս . ^արսկասաան, որով գուա լակուի և ի Հայս»
817. քծուբիշսւկ* Հէլ*լՒ Ի լերթ. թերեւս ըԱայ թաւրըՆ,
Լակն, աեո թիւ 776»
818. ք^ուրշա.
Հէայնիւ նմ՛ան է վերսյգրելսյն՝ րայց թուի աարբեր աեսակ. կարանի մէԼ յիշուած է ի դեղս « թ»*ր– շայի Տո*Շդ փսյյփ » ,
81». Թուփ Լուսնի»
ճաավաթ՚ Լ. 2«40Ա* Օ«00ա& 2«– ճօ*մ*• ճօօոԱոա ֆ. շ^օ՚ա. Այս կէս
զարմանալի բուսոլ Համար գրէ մէկն քիչ մի խաո-նակ . « քկ,» մի այլ կայ զոր Հաճիկն Դոէյրա իաէճսր ( կամ՝ » ՛Լու/ իախամբար) անուանէ. թարքմանի Ո Հ**սՇի • • • իէ^ւ նշանն այս է սր ի ք*»–բն ի մօա բու^ Ո սանի է որ ի այե աեղն որ Հանապազ գԷՀ • ե
Ո արմաան մէկ է և արձակէ րազսւէէ ճիւզ, և բ—ր* » Հրանայ թիզս երկու, և Հասասւթիւնն յիէիկի լափ Ո չափաւոր Է. դանգովն ծաղիկ Է» իսկ աերեւք նորա Ո ղՀեա լուսնին ընթանալ , … ( և ) աերեւ սաանայ , ») ե. սսան կերպիւ Հնգեաասանօրեայ լուսնին Ոէ -Ամիր աոըքաթ պարզաբար կաւէ գի տնարար ասէ . « շիաււփսր, որ է Հաավարն որ է թա&ոփարվիճճ.. և Ո իկն թրիս<ք է. Հեա Հհշթ (1*ձախսա) կու րուսնի . . » ասեր է դրպր» աո.աքին շինողն , թէ Լնգիկք այս Ո գեղիս %արխփ կ՝ասեն , և ինքն խոաի մի աակ է՝ որ • ի Արտի Հճդի կու նմանի, և. քան զայն այլ ծանր է Ո /լ ամուր է ե. պինա է» ե լաւն այն է* որ յորմաւՐ » քր-վ արորեն* գոյնն ծիրանի լինի արորածին. և Ո այն Հնգի է. և այն որ իթայի (Հինու) է՝ այլ » մեծկակ է է ի չափ չորցուած \)արրի. և մէքն սպիաակ լինի զէա Արմաւի կըաին Ո միՀին պ Էս, զէտ մարգու ըզունկ. և թէ Հնանայ% կարմիր գաոնայ քիչ՜մե, և 1» սլնաանայ զէա սսկսր. 1լ այնսր գոյնն ալ արորենՏ մանուշէլին գունովն լինի• 1ւ Ա այն որ Է Հնգի՝ ի սեւութիւն կու քշաէ % Էէ ասացած էէ թէ ի Հն դու սա ան
թուփ Լո%սԱի
0ւցւէւ26ճ Եգ
