- 209 -
նէն առած՝ Օօօբօէճօո• \Լյս Լ– անունս յատկացուցեր են թարգմակլ է/թարայ՝ ասոր յիշած թ*ա%սրս Հէ^յն՝ րա֊ոոք « որ նզյնպէս քրիստոնէից լեզսւէ առնուած րաո, մ9է գ կ ՛ըսէք էւ նշանակէ աեսակ մի կանգառ, որ կու աարածուի էւ կանա գնաշափ տերեւներ կ՚արձըէյէ , որոց եզերքէն փշոտ են , անոր Համար մականուանի 0. ձշէօէհաո» որձ այն փորոգ է, գագաթը մազոտ կանգառ մի կ՚ըըայ* ծաղկներն կարմիր , Համն լեգէ . Ար . ^^^ք կյասդիճ կամ էյսաիճ կոչուի . Ամիրտոլ,
վ֊թ Ժ յիշեր ղայսէ Հեղսգֆիկ տեսած են ի ԳաւրԷԺ , ի Լս . և Լր. կովկաս--
Լիւրիկիական 0. 1111^00111 աեսակն% ի \)նճար լ. , Աարաչ. - 0. ՏօէՕւ՚ՕՕՏՈէեսա
ի իսյ9 Ապլաստան. - 0. Լ6թէօ16թ1Տ ի կարերդ,
875. Դշխուն»
(Լսա ֆմչկարանաց՝ գարծիյին « թուրքերէն \*շխուն ասեն *>. ուրիչ մի գրէ » քիիւգաս ք որ Է \ւշխունն , այսինչն խաւարծիլ » » $ես զայս |լ զ%արծիլ Հթիւ 398) է
876. ♦իւզէրփկ՛
յԼյս քէ. ր առս գործածած է վասաակոց գիրքն ( )» ^րկր"0եքի իրաաով
կամ Հնարքով. Հունտն ս ի Հողկին մէքն դիր >1, կ՚ըսէ . և կ$ ըԱայ Աատոպ կամ ԱՇ– Աոէխէ ինքն Փեզենայ Է կամ
877* իլլապ. իւլսւպեքնի.
ք^ոշքեանն նոյն Համարի ընգ ծառոյ ե պտդոյ ^ունապիւ
878. իււլա(հալիկ*
դեղնագոյն ծաղիկ մի , յիշուած յօրագրի ("(յ^/* V/»՛ է» ՚®^)1
879. •Լալսւ՛
(9*. անուն կակաքյի , շատ Հեզ գործածուած վերտին դարուց Հայերէն գրուածոց մէԼ. Համարիմ թէ այսոր Համար գրէ Հմչկարան մի՝ մազսեւցընելու գեզ* « կսրսյի 1) էոերե* ի շուքն չսրցու.. Լ շիրիկ ձէթ.. յիրար խառնէ, և գիր ի շուշան » (շիչ)։
- Լաբլաբ* — կասղասյ• 880. Լալսւզւսր*
սա կար ր ոյս մի, քառակուսի ձեւով կոաձա պտուղներ ունի 9 որ եթէ Հրի մէԼ ձգուին և խմուի է գրեթէ օր մի գինովութեամր թմրեցընէ* - %չանակուած է ի §արօն , ի կարգող լերին ( քհպքեալգու ). ծանօթ է և Ա ալաձորեցւոյն է որ յիչէ ընգ իսճի և ՀայիՀի։
881. Լսւ0փր–
Գիշէ §րապիզսնեցի րառաՀաւպք մի, և *բիպի%ր անուանէ ա
14
□ւցւէւ26ճ Եգ
