- 269 -
Աձ՞ւօջ կոչուած աեսակն կոչուի և $աճ Հքոթրիճ, որոյ ղսյգ օաար անուն մի գրէ Հին Հառգիրքն, յյարարփձոս, թերեւս Տ»է1Ա6յ&. իսկ վայրի \քարրիԱ կոչուի
Գալիենոսի բառից մէէ իսքիրեմհճֆԼ^\էհյաՈտ Օէ180Աէ&՛ - Հմլկարան մ*այլ
գրէ• ս*1,ատր, Վայրի խաթրին. ՝թքւիկ գի ա. բայց յեաինս ուրիլ աեսակ խոա է. աես կա^աւարօա% — Դարձեալ ուրիչ մի գրէ • տ Հոճի, որ է Վայրի ս \քոթրինն » . Լ»նի ըսա մեղ ուրիլ բոյս նշանակէ ֆ ղոր աես ի կարգին %
1173. ՚ծսււիկա.
Այսպէս կոչեն Արգուինցիք ղ&ինգ , վրացերէն բառիւ ք եթէ ՎՀրք այլչեն աա ռած ի Հայոցւ
11 Ա. Համուկ.
Ը"ա ք*ՐԳնԽ"9 Է Կ*»ԿՎ վայրի Կա՝է Հքափկոարուկէ ղայս և ղպ«էէ*: 1175. ֆաո.անց պտոււլ.
իմլկարան մի այսպէս կոչէ ղԱքլիլ *1է(իքն Արարաց ք զոր աեսակ Հ . անուամր թագաւորապսակ (թ. 748) է ե որ ուրիլ անուններ այլ ունի• մէկն այլ քքաաա&ի Հիաո, ըսա յձրարայէ §ես և \%չկորնգան (թ • 869)$
1176. Ծսւււ.իկ.
կամ՛արկապցին կ՚երեւի զուգել ղսա% Գղթորի. վասն ղի գրէ ք « Անծակ Գըխ~
1177, |քառ.կանգսւււ.
(^սա անսւանն անշուշտ վայրի կա^քաււ էէ9է փշոա 9 որուն Լիւղերը կեղեւելով կ՚ուտեն է
1178. ֆարուբ.
(|չ սովորական իմաստով սնգոյրն 9 այլ ըստ կամարկապցսյն «IրսԱաԷ Հքսգոէր (Է) Հօրոաա է (որ) կաճաչ թոարիայն Է գ որ Է ծաղիկ , կարինոյ սարն լինայ »* ըլլայ և. Հեաեւեալն (\քարուրիկ)է \քարուր կոչուին Ա վնաս ուած ֆորենի ե Գարւոյ Հասկերուն Հայրերն տ
1179. ֆսւբուբիկ.
0ալաձորեցինն Գրգելով կ՚ըսէ.
« \քիՀե **լ "լ \$աՐ"լրԻԿ է սուրմայ են քաշեր աչերուն » •
որով յայտնի թէ ծաղիկն աչաձեւ է կամ ծարուբի գունով եգերթ մ՚ունիւ
□ւցւէւշօճ Եգ
