- 348 -
Սիրտ. « ԼՐարիսէֆիւոԶ. որ Աէֆիայ կու ասեն, ձւ Լազարաերեւեան այլ կու
Ո աոեն. խոա֊մն Է. և աերեւն նման Է Առվաաի քաղանի աերեւին, և ի գե. » աինն կու ճապաղի՝ յորժամ րուսնի*.. խ ցեղ մի այլ կայ սր ի Գամասկսո Ո րուսնի ք և աակն որպէս \րւֆայի աակն կու նմանի » է -- քՒԷպԷա 4ւ խիսա Հասարակ ե ճամրաներու վրայ ոանակոխ րոյս մի է, այլ ի աեղպքննաց յիշուած է ի Լիւս. Լայս բովանդակէ - (խք/՚ձ Բա*ոՎ Ջ*րմորեակ կոչուած Է Լաղարաե^ րեւեաննէ
1583. Հազորան* ՀսւզորաՆի.
Աեծագոյն պազսվ \ֆինձ Է. և մեր երկրին մԷԼ գաուեա լուն վկայէ ք^սշքեանն ի պաամական գրոց՝ որ Հիմայ չեն գաուիր » նա եւ լաաին բառաղրողն , խնձորի
նման մեե Սինձի աեսակ է , կ՚ըսէ 9 երեք կարմիր կուա աերով| և կոչէ Լ. Տօ^ԱՑ ՐւօէԱՏ.
1888 • Հազրէվարդ
Լայ*9 Գ"Վանի ե չքնաղ ծազկանց մէկն է, ըսա աա նսւանն ձւ ըսա յիշաաակսւթեան բանասաեղծից, որոց առածին Համարելու է *կարեկացին իր կարճ խոզքովն ք Ս ՀունԼ. • խուռն Լազրէվարդին ք մանուչկաբեր բիւրին»է 0ալաձորեցին այլ զուգէ (( զՎարգն ու Գուլվարգն ու Հազրէվարդն »տ \էսկ կեշչսռեցին է կամ իր զրուածը ու գրսց (\Լդք*Ք"ա^*ԳրԻ պատմութեան՝) պատկերները ոաա^ նաւոր խօզքերով զարդարողն , լաւ ձիու վարձք իբր ամեա նընաիր կեր՝ խոսաանայ զայն .
Հադարէոերե%եաԱ,
« Ա՜յ Դ> թէ Ի™ «՛Ղէկ առնես.
Հիս ի յայս երկրէս խալըսես % (Լամէն ^անուշակ աամ քեղ9 Հազրէվարդ% ինչ որ գուն ուաես »•
Ը"*յց թնչ է այգ Հազրէվարդն. ըսա խսշքեանի Լուացաակի բոյսն է, 6<>քա*– 710118 • ըսա գսվարանից՝ իաչափայան Լթ. 1008)» ըսա այլոց% ոչ այլ ինչ րայց բազմաթերթ գեղեցիկ վարդ մի
1884. Հսւզրի.
Հսա Հին քՀմլկարանի՝ ս Աֆիոնն որ է Հաղրին և խաշխաշին խէմն ». եւ այլնէ Ը«ա ոմանց Հաղրին Լազարի աունկն Է , որոյ քնաբեր բնութիւնն յիշուեցաւ% նման Ափիոնի, աես և իաղպապ (թ . 982 )ք սակայն թուի նչանակել և ուրիչ բոյս% մանաւանդ ծաղիկ մի. վասն ղի երգ մի կ՝ը*Է. « Հարիւրալա& և Հաղրին » ի միասին ցնծասցեն Ո. թերեւս նոյն ըլլայ և
ՀյՕՕՀւՇ
