Էջ:Հայբուսակ.pdf/82

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

» \$աթինիկ տենչանս ղԱրտախոյր Հաւասար խաւ արա էւ ղ§ից խաւարծի ի բար^ » Հիցհ \Լրգաւանայ ւ>. թէ 1լ Հանացեր են նոր բանասէրը պէսպէս նաեւ այլանա գակ մեկնութիւնն եր աալ է

939. Սյաի-Տ.

ք*սա |)ա. (|էք»չքձաՆ՝ է (( խոա որ յար աս բուսանի»• էւ վէլայութիւն բերէ ի քՀԺշէլարանէ • (( Արտիճ. երեք կամ՝ չոր՛՛ Հատս ի բուքն )) • 1ւ Լ. ճթե*0& ^"չէ* Այ" բոյսս րանՀարեղինաց ցեղէն ե ղէուլպանի աեսակներէն է« բայց նաեւ Վ^գի աեսակ մի, որ \\01Ա Օ&00& կոչուի. և կ9 երեւի թէ այս է ԴրտիՀն . ասկէ աար^ բեր պէսգէ ըԱայ

240. Արտիճուկ.

\\*֊ելի սովորական անուն բանջարեղէնիս է կաճկաո, ղոր տես* իսկ առՀի աա նսւան նոյնաձայն է ֆ. ճէ՚էւօհՑԱէ, և իա. Ճւ»է1010շ00. ով որմէ՞ առած* է։

241. Ար տու՜ն.

քձժշկարան մի յիշէ տերեւը, մինչ վք՚րոյդրելոյե աերևն անպիաան գսւշա^ կսւի է — ԲաէլՒտ Հաւաքողն նոյնանիչղնէ վայրի Հաւակիք (Հավուճք « )

242. Արքսւ կաղին. Արքակսւղեի.

Հքանօթ ձառ. է ման աւան գ պտցոֆտ » որ է կապիճ) ուսաի և. ծառը* կաղիԱի կոա շեն ոաու1ըրցիք. Լ. Փ* Սօ186էէ6. Ճ7611Ո6» Ար • <1)օ0աօ$. ֆը&ոըգ.

նոյնպէս ծանօթ է (կոնտոսի կողմերն այս ծառիս յաաուկ կամ Հայրենիք ըլլալն • անոր Համար ի Հնուց Ա՞յնք՝ ՊոԱւոակաԱ րկոյղ կոչեր 9 են ճօէ՚թսօէ Ա^/ւ

Հին իժշէյարանն՝ կ9ըսէ • « Արքակաղին ծանր Լ չոր է քան ^ք^քք ե այլ շաա Ո կերակրէ քան ղընգՀ/ղ* ե (Հեկուղի ձէթ լաւ է քան ղ\\աղնի . բ այց կաղին լաւ » է քան ք^քոյ^)) է ՝\\սկ մեր րնիկ ՀՀոնտոսի երկրցին՝ Ամիրտոլվաթ% կ՚իմացընէ , սր « գԱդո%խ երկու աղգ է, մէկն վայրի և մէկն Տեղացի. աղէկն քաղքին է ք Լ II կեղեւն նօսր• բնութիւնն տսզք է էւ Էւ դարձեալ գրէ ♦ « Հնաուխ, որ

Ո է ֆճսաւխճ որ Հ • կաղիճ կ9ասեն. լաւն այն Է որ մեծ լինի և քաղցր լինի 9 I) էւ ասզ>ոլթիւն ունի միՀակ 9 և ինքն դիրացլձւող Է • յորժամ մանր Լ կանաչ լինի՝ » ծեծեն Լ մեղրով խառնեն և յաչքն քաշեն 9 ղղաֆրան աանի, ոհ» ք ըզունկնէ » ե թէ ուտեն՝ ղըղեղն յաւելցընէ • էւ իր կեղեւն կապող Է »9 էւ այլն ւ -աակոց գիրքն Արքակաղնոյն անկելու կերպը կու գրէ (գլ. |քԼ(|) այսպէս. « խ^ւ » ցանելն* էՒրԴ այԼո9 Լ&առոց) է♦ բայց ինքն ղսպիաակ Հողն էւ զկակուղն և )| ղշաա Հուրն սիրէ • ե ի՚֊ր անկելոյն նշանն (կերպն) է , որ արձակ փոս առնես ւ> Լ պարան Լեր կար կարդալ) • և ղբերուիկ ճիւղն չաչեր առնես 1ւ շուրջանակի I) փոսերոյն շարես, ե ապա ղՀողն ի վերայ ածես • էւ փոս թող » որ Հուրն ի ներք )) Հանգչի • էւ այսպէս արա ղամէն դրախան ի պարան« ղի ինքն ծառ չոիրէ լի* Ո նել քան թուփ բազմաճիւղ » տ

մեր մեծ առակախօսն (Ա1^՛ • Գ^) ղԱբքէակաղնին* Վա/րի կաղնի ծառոյ Հեա Համեմատելով 9 այս եաքինս ներկայացընէ Հպարտ իր մեծութեան Հ ամար •

5

0ւցւէւ29շ1 Եգ