Jump to content

Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/346

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ասեց.— Թե որ իմ ախչկանը լավացնես, ախչկանս կշռովը օխտը ոսկի կտամ:

Հարամբաշին ասեց.— Ես ոսկով չեմ լավացնի, պըտի ախչիկդ տաս, որ լավացնեմ: Չես տա` չեմ լավացնի:

Թաքավորը գնաց ախչկա մոտը, ասեց.— Ախչի՛, էս մարթն էկել ա` ուզումա քեզ լավացնի, համա պայման ա դնում, որ դու իրան առնես, փողով չի լավացնում:

Ախչիկը որ տենում ա տղին, ճնանչում ա, որ Հարամբաշին ա, ասըմ ա.— Այ հե՜ր, չլավացնես լավ ա ըտուց, թող էտ մարթը էթա:

Ասըմ ա.— Ա՜յ որթի, նա էլ մեզ պես մի մարթ ա, որդի որ էթաս, իմ կարողութունս, իմ թաքավորութունս էլեդ քոնն ա։ Լավ ա սաղ ըլես` հեռու, քան թե մեռնես:

Ասըմ ա.— Դե՛ դու գիտաս, ա՜յ հեր:

Հարամբաշին էտ ախչկանը լավացնըմ ա, ասըմ ա.— Վե՛ կաց նստի:

Վեր ա կենըմ, նստըմ ա:

Ախչկանն ասըմ ա.— Ախչի՛, մի ձեռդ տար ջեբդ:

Ձեռը տանըմ ա ջեբը` տենում ա լիքը դարման ա:

Ասըմ ա.— Էտ դարմանը թամուզ դարդըկա ջեբիցդ:

Ախչիկը թամուզ ջեբը դարդակըմ ա, մի քիչ առողջանըմ ա. դու մի ասի` էտ դարմանը թլըսմ էր էլե:

Ասեց.— Էն մի ջեբդ էլ տե՛ս:

Ախչիկն էն մի ջեբն էլ տեհավ, որ լիքը վեք ա:

— Է՜,— ասեց,— ախչի, էտ վեքերն էլ դարդըկա:

Դարդըկեց ախչիկը, առողջացավ, վե կացավ ման էկավ:

Ասեց.— Բերեք ջուր զբեք, որ ախչկանը լեղացնենք:

Ջուր դրին, ախչկանը լեղացրին։

Ախչիկը էլավ էն առաչվա ախչիկը, ըտեղ կաննեց:

Բերեց թաքավորը օխտն օր, օխտը քշեր հարսանիք արեց, էտ ախչկան պսակեց, տվեց տղին, որ տանի:

Տղեն առավ գնաց: Գնաց հասավ մի քաղաք, մի մենձ ճոպան առավ, մի հատ էլ կացին: Առավ ախչկանը, գնաց մեշեն: Տարավ մեշըմը ախչկանը կապեց մի մենձ ծառից, ընկավ ինքը մեշի մեչը, ցախ թոփ արեց, բերեց ախչկա տակին կիտեց: Ախչիկը տեհավ, որ էն դհիցը էրկու հատ բազրկյան են գալի: