Jump to content

Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/353

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Էն մեկն էլ ասեց.— Էն մարթը, որ հ’աշկերը հանել ի, սաղացել ա, հըմի թաքավոր ա ըլե:

Էտ սատանեքոնց մենձը ասեց.— Չըլի՞ ջաղացըմը մարթ ա ըլել, իմացել ա, գնացել ընենց ա արել: Մի ման էկե՛ք, տեհեք հըլա հո՜ մարթ չկա»:

Սատանեքը վե կացան ընկան պուճախները, էտ տղին քթան. դրեցին մի փալասի մեչ, ընղար տվին էս պատին, էն պատին, որ էտ տղեն միչին սատկեց:

Ըտրանք հասան իրանց մուրազին, դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին:

Ասսուց իրեք խնձոր վեր ընկավ, մինն` ասողին, մինը` լսողին, մինն էլ` անգաջ անողին: