Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/493

Հարսը պատասխանեց. — Ախր էտ իմ մորքուրն ա, շատ աշխատանք անելուց էլավ թիթեռ ու թռավ էրկինք: Հիմի «վա՜յ» ենք անըմ, չենք տենըմ. էսօր էկել ա ինձ տեսութան:

Էտ խոսքից ետը թիթեռը թռնըմ ա, գնըմ: Ընտուց ետը հարսին չեն թողըմ աշխատանքի գնա: