բար, Հայկական հարցն էլ փակված է, առաջարկում է այսուհետև չզբաղվել Հայկական հարցով:
«Իգտամ»-ը նորից անդրադառնալով Հայկական հարցին, Ահմեդ Ճևդեթի բերանով հայտնում է. —
«Թուրքերը բարոյապես և նյութապես խլված հողամասի ինքնավարությունը պիտի ավելացնեն: Ինքնավարություն ստացող ազգերից ամենահնից սկսած մինչև ամենանորը, կազմեցին Թուրքիայի դեմ ռազմանյութի մթերանոց, ըմբոստության օջախ, ստեղծելով հարատև միջամտությունների պարվակ»:
Հետո, պատմելով, թե ինչպես է խնդացել, երբ առաջարկ է ներկայացվել Հայկական օջախ ստեղծելու մասին և խորհուրդ տալով, որ հայերը Ռիզա Նուրիի Լոզանի խորհրդաժողովին արտասանած խոսքերը տախտակների վրա գրեն և պատերից կախեն՝ իրենց զավակներին սովորեցնելու համար, վերջացնում է այսպես. —
«Վերջապես Հայկական խնդիրը անգամ ևս չբացվելու պայմանով գոցվեց. այստեղից վերջ այս գլխացավից ազատված պիտի լինեն թուրքերն էլ, տերություններն էլ, հայերն էլ»:
«Իլերի» թերթը հանձինս Ջելալ Նուրիի, ավելի անկեղծորեն և առանց ծուռ ու մուռ դարձվածքների, հայտարարում է. —
«Հայկական Տան մասին Էնկյուրիում երբ լուր առանք, կռնակի վրա պառկած՝ տասը վայրկյան անդադար խնդացինք»:
«Այս տեսակետի առաջին արդյունքը եղավ հույն և հայ փոքրամասնությունների Անատոլիայից վերջնական անհետացումը»:
«Իլերի» թերթը, զետեղելով Սուլեյման Նազիֆի
