մշակույթի տունը, դոյուցը և պատմաճարաապետական հուշրաձանները։ Ս. Մափամ 1*փսծածին եկեղեցին (XVI դ.) կիսաքանդ է։
Պատերազմի տարիներին Բ-ի կամավուներր տ-շՂմ ջոկատների կազմերում մասնակցել են լ " Հ -աւբեր շրջանների րնակավայրերի ինքնաշրաշտրղանական և ազատագրական մարտերին։ 991-ի նոյեմբերին Բ. ազատագրել են ԿեճտաֆաՀաճ պաշտպանական շրջանի ստորաբաժանոՂները։ Բ-ից ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ I…տիճանի շքանշանով պարգևատրվել է Ռ. ախճձսյանը, զոհվել է 1 ազատամարտիկ։ -.
«ԲԱՐՁՐԱՇԵՆ», կամավորական ջոկատ։ >-շսավորվել է 1992-ին, ՀՀ Արարատի շրջանի Գ—ւձրաշեն գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Արարատի մարպթաՏ : 1992-94-ին ջոկատը կամ նրա առանձին զատամարտիկներ մասնակցել են ՀՀ Արարատի էրասիր), Կարղանի (Սրաշեն), Վայքի (Բարձանի) և ԼՂՀ Լաչինի (Ծաղկաբերդ). Քելբաջա- Իստիսու), Մարտակերտի (Մարսանգի ջարմբա . Ֆիզուլիի (Մուսաբեյլի) շրջանների ինքպաշտպանական և ազատագրական մարտե-2. Հրամանատար՝ Ս. Ադամյան։ Ջոկատից .պշվել է 1 ազատամարտիկ։
Հ. Վարդանյան
ԲԱՐՁՐՈՒՆԻԻ ԻՆՔՆԱՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ. տեղի է ունեցել 1990-ի մարտի 11-17-ը։ Եոաֆրի ինքնապաշտպանությունում կրած պարությանից հետո Նախիջևանի Աժճ-ի զխկալ .ւ~2 իրենց հիմնական ուժերը տեղափոխել են ՀՀ վյսյքի շրջանի Բարձրունի գյուղի ուղղությամբ՝ Տպատակ ունենալով մարտանցումով դուրս գալ Հյյոց ձորով անցնող խճուղի և Զանգեզուրը մեկուսացնել Հայաստանի մյուս շրջաններից։
Մարտի առաջին օրերին հակսաակորդը հրետաՕային նախարղատրաստությունից և ուղղաթիշ- ին գնդակոծություններից հետո անցել է րարձակման Բարձրունիի պաշտպանական դիրքհի վրա։ Հայկական կողմից ինքնապաշտպաՏությանը մասնակցել են Վայքի շրջանի Բարձ-։2ի. Մերս, Մարտիրոս և այլ գյուղերի կամավոնան ջոկատները (շտաբի պետ՝ Ֆ. Ղազալին . Մեծն Տիգոսն» զորամիավորումը (ռազ.-նան խորհրդի անդամներ՝ Խ. Գալստյան, Հ. արաքելյան, Է. Մայսուրյան, Ա. Արմենակյան), նէտաշատի, Եղեգնաձորի. Երևանի «Կոնդ» և ա ջոկատներ։ Ինքնապաշտպանական ուժերը համսղւվել են 120 լքմ-անոց հաուբիցներով, էյանանետերով, հակակարկտային ԿԱ-19 հրանոթով։ Մարտի 17-ին հայկական ուժերն ուղիղ նշանառությամբ հրետակոծել են հակառակորդի դիրքերը։ Անսպասելի հրետակոծությունից հակառակորդը խուճապահար նահանջել է և դիրքավորվել Քյարմաչաթաղ գյուղի ֆերմայում։ Հայկական ուժերը հետապնդելով հակառակորդին՝ կոսկը տեղափոխել են ֆերմայի ուղղությամբ. ապա գրոհով գրավել գյուղը։ Հակառակորդը նահանջել է դեպի Նախիջևանի հարավային շրջաններ՝ թողնելով նաև Շաղա գյուղի պաշտպանական դիրքերը։ Բ. ի. Ղարաբաղյան պատերազմի կամավորական (ֆիդայական) փուլի հաղթանակներից Է։
Գրկ. Բաղդասարյան Դ, Դիմակայություն, Ե., 1998։
Հ. Խաչատրյան, Ֆ. Ղազարյան
ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ Էդիկ Աամսոնի քծ. 10.6.1947, գ. Աղվանի (այժմ՝ ՀՀ Սյունիքի մարզամվ, ՀՀ ներրին զուքէրի գեներալ-մայու (2000)։ Ավարտել է Գուիսի գյուղատնտեսական տեխնիկումը (1966) և ԽՍՀՄ ՆԳՆ ակադեմիան (1978)։ 1967-69-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։
1988-97-ին եղել է Կապանի շրջանի և Արմավիրի տարածէային ՆԳ բաժինների, Սյունիքի մարզային ՆԳ վարչության պետ, 1991-95-ին, միաժամանակ՝ Կապանի արտակարգ դրության պարետ։ ւ997-2000-ին՝ ՀՀ ՆԳ պետավտոտեսչության պետ. ապա՝ ՀՀՆԳ նախարարի տեղակալ, 2000-04-ին՝ Սյունիքրի մարզպետ, 2004-ից՝ ՀՀ արտակարգ իրավիճակների վարչության պետ։
1988-ին Բ-ի նախաձեռնությամբ Կապանի ՆԳ բաժնին կից ստեղծվել է վաշտ, ապա՝ գումարտակ։ Ղեկավարել է Կապանի ինքնապաշտպանական մարտերը, ապահովել զենքի ու զինամթերրի մատակարարումը, ռազմաճակատի և թիկունքի միջև կապը, սահմանամերձ տարածքում տեղադրել ծանւ հրետանի և ՀՕՊ-ի տեխնիկա։
1988-ի գարնանը Բ-ի գործուն մասնակցությամբ Կապանի, Գուիսի, Սիսիանի. Մեղրիի երկրապահ և կամավորական այլ ջոկատներն ազատագրել են Սղքենդ, Ղազանչի. Գյունգյուշլաղ և այլ գյուղեր, ճնշել Կապանը հրետակոծող կրակակետերը։ Բ. կազմակերպել է նաև գերիների փոխանակում։
Պարգևատրվել է Հայ եկեղեցու «Սուրբ Գրիգու Լուսավոփչ» շքանշանով, ՊՆ «Մարշալ Բաղրամյան-100», «Դրաստամարտ Կանայան» հ ուշամեդալներով։
