ներրին ծառայության գեներալ-մայու (2001)։
1978-80-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։ Ավարտել է Ռուսաստանի ՆԳՆ Կալինինգարդի միջնակարգ մասնագիտական (1985), ՆիժնիՆովգորոդի ոստիկանության բարձրագույն (1992) գրգրոցները։ 1985-93-ին աշխատել է ՀՀ Արթիկի շրջանի ՆԳ բաժնում, 1993-95-ին՝ ՀՀ ՆԳՆ քւեական հետախուզության, 1995-96-ին՝ ՆԳ Լոռի-Փամբակի. 1996-2000-ին՝ Շիրակի տարածքային, 2000-02-ին՝ Երևանի քաղաքարին, 2002-03-ին՝ ՀՀ ՆԳՆ կազմակերոլված եանցավորության դեմ պայքարի գլխավոր,
2003-ից՝ ՀՀ ոստիկանության կազմակերոլված եանցավորության դեմ պայքարի վարչությունների պետ։
1990- 94-ին կամավորական, «Եղնիկներ» պարտիզանական ջոկատների. սոդա՝ ՀՀ ՆԳՆ կամավորական գումարտակի ստորաբաժանումսերի (շտաբի պետ, ապա՝ հրամանատար) կազմելում մասնակցել է ՀՀ Գորիսիև ԼՂՀ Շահումյասի (Բուզլուխ, էլքեջ, Մանաշիդ) ինքնապաշտպանական մարտերին:
Պարգևատրվել է ՀՀ և ԼՂՀ 2-րդ աստիճանի Մարտական խաչ» շքանշաններով, ԼՂՀ Ափության համար» մեդալով։
Հ. Խաչատրյան
ԳԻԶԻՐՅԱՆ Վանյա Գփշայի (20.1.1956, գ. Վերինշեն (ԼՂՀ Շահումյանի շրջան) - 203.1995, գ. Գյուլիստան (Շահումյանի շրջան)), ազատամարտիկ։ 1976-78-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։ 1988-ից ցինվորագրվել է արցախյան պայքարին։ Մասնակցել է Շահումյանի շրջանի տարածքում ընթացած բոլու մարտեփճ, իսկ շրջանի անկումից հետո, Շ. Մեղր յանի ոատիզանական ջոկատում՝ Սարսանգի ջրամ։.սփ, ՀաթերԼ Լյուլասազ, Տոնաշեն, Մաղավազ, Մադադիս և այլ գյուղերի ազատագրմանը։ 1994-ին նշանակվել է Շահումյանի ՊՇ գումարտակի հրամանատար։ Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով։ Թաղված է Եռահրաում։
Գրկ. Պետրոսյան Դ., Հայրիկս ինչու չքւ գալիս, Ե., : 01։
Դ. Պետրոսյան
ԳԻՀՈՒՏ, գյուղ ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանում՝ շշջկենտրոնից 8 կմ հյուսիս-արևելք Հակարի գերի միջին հոսանքի աջ ափին։ Բնակչությունը՝ 40 2002)։ Զբաղվում են այգեգործությամբ։
Ազատագրվել է 1992-ի մայիսի 18-ին, բնակեցվել է 1996-ին՝ Ադրբեջանից բռնագադթած հայ փախստականներով։
ԳԻՇԻ, Գիշ. գյուղ ԼՂՀ Մարտունիի շրջանում՝ շրջկենտրոնից 11 կմ արևմուտք 650 մ բարձրության վրա։ Տարածքը՝ 1920 հա։ Բնակչությունը՝ 1425 (2003)։ Զբաղվում են այգեգործությամբ, հացահատիկային, բանջարաբոստանային մշակաբույսերի մշակությամբ, անասնապահությամբ։ Ունի միջնակարգ ղպրոց, մշակույթի տուն, բուժամբուլատոփա։ Գ-ում են Ս. Մինաս եկեղեցու ավերակները և Ոսկե խաչ մատուռը։
1988-ին Գ-ում կազմավորվել է կամավորական ջոկատ (հրամանատար՝ Մ. Գասպարյան)։ Ջոկատն առաջին ինքնապաշտպանական մարտերը մղել է Գ-ի և Մաշկապատ գյուղի սահմանամերձ տարածքում, 1991-94-ին առանձին, ապա Մարտունիի պաշտպանական շրջանի ստորաբաժանումների կազմում մասնակցել է ԼՂՀ Մարտունիի (ճարտար, Մաշկապատ, Ավդուռ, Նուշեն, Աշան են) և այլ շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։
Գ-ից հրամանատարներ են եղել Մ. Գասպարյանը, Վ. Իշխանյանը, Մ. Շամամյանը։ ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով պարգևատրվել են Մ. Շամամյանը (հետմահու), Լ. Բաբայանը, Վ. Իշխանյանը, Կ. Իշխանյանը։ Գ-ից զոհվել է 32 ազատամարտիկ։
Մ. Գասպարյան
ԳՅՈՒԼԱԶՅԱՆ Վազգեն Գարեգինի (13.7. 1957, Երևան - 21.4.1994, գ. Կարմիրավան (ԼՂՀ Մարտակերտի շրջան)), ազատամարտիկ, նկարիչ։ 1976-78-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ- ում։ Ավարտել է Երևանի ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտը (1982)։ 1992-ին կամավոր մեկնել է Արցախ, մասնակցել Լաչինի մարդասիրական միջանցքի բացման մարտերին, վիրավոր և զոհված ազատամարտիկների տարհանման աշխատանքներին։ 1994-ի հունվարի 28-ին Գ. Շենգավիթի կամավորական վաշտի հետ մեկնել է Մարտակերտ, մասնակցել շրջանի բնակավայրերի ազատագրմանը։ Երբ Կարմիրավանի մատույցներում ջոկատի 38 ազատամարտիկներով ընկել են շրջապատման մեջ, Գ. և 13 ազատամարտիկներ կրակը իրենց վրա վերցնելով՝ ապահովել են մյուսների նահանջը և իրենք զոհվել։ Բազմաթիվ բնանկարների և դիմանկարների
