Ղարաբաղյան պատերազմում տարածվածներից էր ՊԿՄ (ռուսերեն՝ ՅՅա-Ո01ՀՕ8Ձ >ւօ,6բար30բօՔՅաոյո - Կսղաշնիկովի արդիականացված գնդացիր) մակնիշի 7,62-ժժ՝ տրամաչափի Գ., որը նախատեսված է հակառակորդի կենդանի ուժի ոչնչացման և կրակամիջոցների խոցման համար։
Աշխատանքի սկզբունքը՝ փողից վառոդային գազերի արտուղղորդում, փողանցքի փակումը՝ փակաղակի շրջադարձով, փամփուշտների մատուցումը՝ ժարդավենային, նշանոցը՝ մեխանիկական, բաց տիրղի։ Փողերը փոխարինվող են։ Հիմնական մարտավարատեխնիկական բնութագրիչները.
Տրամաչափը՝ մմ 7.62
Գնդակի սկզբնական արագությունը՝ մ/վ 825
Հրաձգության տեմոյը՝ կոսկոց/ոսդե 650
Հրաձգության նշանոցային հեռավորությունը՝ մ 1500 Զանգվածը՝ կգ գնդացրի՝ առանց տուփի և ժաոյավենի 7,5
տուփի՝ 100/200 փամփուշտներով
լիցքավորված ժապավենով 3,9/8
Տուփի տարողությունը՝ փամփուշտ 100/200
Փամփուշտի տիոյը 7,62x51
Ղարաբաղյան պատերազմում օգտագործվել է նաև Վլադիմիավի խոշոր տրամաչափի տանկային Գ. (ԿՊՎՏ)։
Մ. Խաչատղան
ԳՈԲԼԻ ՕՐԱԳԻՐ. Սանս Դապարի հօկամարտության կարգավորման տայպերակևեյ,. որոնք հայտնի են ղոսնց հեղինակի՝ Փօլ Գ«քրի անվամբ։ ԽՍՀՄ (Ազգությունների հարգերով զբաղվող ամերիկացի վսսձսպետ-վեգրտէծադսյճւ Փ. Գոբլը 1980-ական թթ. աշխատել I ԱՄՆ*%Գ տական քառապարաթյտնամ, իսկ )99Ա-«սկա1ա թթ.՝ Ազատության. Ազատ Եվրոպա տսղքտկայրա՝ նի Վաշինգտոնի գրասենյակում։
1991-ից Փ. Գոբլը սաաջարկեր է Լերդային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման ծռսզիԷ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջն տա՝ արծքային փոխանակումների միջոցով։ Ըստ Գ. ծ-ի, մասնավորապես, նախատեսվում Է. օր Ադրբեջանի Լաչինի շրջանի և Հայաստանի Մեղրիի շրջանի փոխանակմամբ Ադրբեջաճն ուղղակի աշխարհագրական կապ կհաստատի Նախիջևանի. իսկ Հայաստանը՝ Լեռնային Գա ոսբաղի հետ։ Այդ դեպքում չի բացասվել նաև Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչման կամ Հայաստանի կազմի մեջ մտնելու հնարավորությունը։
Գ. ծ. խիստ բացասական սոձազանք է գտել հայ հանրության մոտ. 1'անի ՈՐ նման «տարածքային առևտրի» արդյունքում Հայաստանը կզրկվի Իօսնի հետ իր ունեցած ուղղակի աշխարհագրական կապից, իսկ Թուրքիան և Աղըրբեջանը կկարողանան ցամաքային անմիջական կապ հաստատել միմյանց միջև։ Ռուսաստանը և Իրանը դեմ են արտահայտվելԳ.ծրին. ինչը կհանգեցներ Հսաովային Կովկասամ աշխարհաքաղաքական իրավիճակի փոփոխության և տարածաշրջանում Թուրքիայի միջոցով ԱՄՆ-ի ազդեցության ուժեղացմանը։
Հաշվի առնելով այս տարբերակի նկատմամբ խիստ բացասական արձագանքները, Փ. Գոբլը հետագայում առաջարկել Է, Ադրբեջանը, ի լրումն Լաչինի շրջանին, Հայաստանին հանձնի նաև Նախիջևանի Ասպարակի շրջանը, որպեսզի Հայաստանը չզրկվի Իրանի հետ ուղղակի աշխարհագրական կապից։
Հայ հանրության խիստ արձագանքը պայմանավորված էր այն հանգամանքով, ՈՐ դրանով կխորացվեր Հայաստանի պաշարումը երկու թյուրքական պետությունների կողմից և նոր զարկ կտրվեր պանթյուրքիզմի անին։ Այդ նույն պատճառով Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության նման կարգավորումը կհակասեր ոչ միայն Հայաստանի, այլև իրանի և Ռուսաստանի ազ-
