դեմիաները։ 1977-92-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ Մերձկարպատյան զինվորական օկրուգում, Աֆղանստանում, ԳԴՀ-ում, Նովգորոդում (Ռուսաստան), Ուկոսինայում, Լիտվայում տեղակայված զորախմբերում՝ առանձին գվարդիական ռեակտիվ դիվիզիոնի ավտոտրանսպուտային ծառայության պետ, հրթիռների տեղափոխման դասակի, ավտոմոբիլային վաշտի, գումարտակի հարմանատար, թիկունքի պետ, մոտոհրաձգային գնդի հրամանատարի տեղակալ և այլն։ 1992-99-ին՝ ծառայել է ՀՀ ԶՈԻ-ում (թիկունքի վարչության պետ, ՀՀ նախագահի աշխատակազմին առընթեր գլխավոր զինվորուկան տեսչության ավագ սոլա), 2000-04-ին՝ ՊԲ շտաբի պետ-հարմանատարի տեղակալ, 2004-ից՝ ՀՀ պաշտրղանության նախարարի հատուկ հանձնարարությունների գծով գեներալ։ Գործուն մասնակցություն է ունեցել բանակաշինությանը, առանձին ռազմական գործողությունների պլանների մշակմանը։
Պարգևատրվել է ՀՀ «Մարտական ծառայու
Ն. Սարամյան
թյան համար» մեդալով։
ՀԱԿՈԲՅԱՆ Վլադիմիր Ռաֆայելի (ծ. 30.10. 1962, Ստեփանակերտ), հրամանատար։ ՊԲ գնդարդետ (2004)։ 1984-86-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։ Ավարտել է Ստեփանակերտի մանկավարժական ինստիտուտը (1984) և ՈԴ ՊՆ գլխավոր շտաբի ռազմական ակադեմիայի դասընթացները (2000)։
1988-94-ին եղել է ՊԲ 4-րդ օրդերատիվ բաժանմունքի, ապա՝ լեռնահրաձգային 14° դիվիզիայի օրդերատիվ բաժանմունքի պետ, ՊԲ-ի օպերատիվ բաժնի պետ-շտաբի պետի տեղակալ, շտաբի պետի պաշտոնակատար, 2001-03-ին՝ 5-րդ ՊՇ-ի հրամանատար, 2003-ից՝ ԻԹ դիվիգիայի շտաբի պետ։ Մասնակցել է Աղդամի, Դարբանդի, Սումայի, Գյուլլուջայի, Քելբաջարի, Հորադիզի ազատագրական, Ասկերանի շրջանի ինքնապաշտպանական մարտերին։
Պարգևատրվել է ՀՀ և ԼՂՀ «Մարտական ծառայության համար» մեդալներով, ԼՂՀ «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդսղով։ … ..
Ս. Սադաղաս
ՀԱՂՈՐՏԻ. զյուղ ԼՂՀ Մարտունիի շրջանում՝ շրջկենտրոնից 18 կմ արևմուտք 1000 մ բարձրության վրա։ Տարածքը՝ 1340 հա։ Բնակչությունը՝ 265 (2003)։ Զբաղվում են անասնապահությամբ, հացահատիկի մշակությամբ։ Ունի միջնակարգ ղպրոց, մշակույթի տուն, բուժկետ։
Գյուղում կանգուն է Ս. Աստվածածին եկեղեցին, բակում կան տապանաքարեր (XVII դ.)։
1989- ին Հ-ում ստեղծվել է կամավորական ջոկատ (հրամանատար՝ Կ. Բալասանյան)։ Ջոկատի ազատամարտիկները ներառվել են ՄԱՄտունիի պաշտպանական ջղանքյ և ՊԲ ստորաբաժանու Ն. Մաէտխոպան
ՀԱՄԱԳՈՒՄԱՐ ԼՂԻՄ ԲՆԱԿՉՈՒԹՅԱՆ ԼԻԱԶՈՐ ՆԵՐԿԱՅԱՑՈՒՑԻՉՆԵՐԻ 1989-ի ՕԳՈՍՏՈՍԻ 16-Ի. գումարվել է ԼՂԻՄ ինքնակառավարման ժողովրդավարական, ընտրովի մարմին՝ Ազգային խահուրդ ստեղծելու նպատակով։ Համազումարի աշխատանքներին մասնակցելու հրավեր էր ստացել նաև ադրբեջանական կողմը, որպեսզի սահմանադրական եղանակով, համատեղ ուժերով լուծվեին հասունացած հարցերը, ծավալվել երկխոսություն, սակայն ադրբեջանցիները հրաժարվել են մասնակցել համագումարին։
Համագումարն ընդունել է որոշում, հռչակագիր և դիմումներ՝ ուղղված հատուկ շրջանի պաւետին, խորհրդային բանակի և ՆԳ զուքերի անձնակազմին, ադրբեջանական ժողովրդին։ Մաշման մեջ հիմնավորվել է Ազգային խուհուրդ ընտրելու անհրաժեշտությունը, շեշտվել Հայկական ԽՍՀ-ի հետ ԼՂԻՄ-ի վերամիավորան վճռականությունը, ինչպես նաև մարգի ներքին գործերին Ադրբեջանի իշխանությունների միջամտության անթույլատրելիությունը։ Համագումարը ողջունել է Շահումյանի շրջանը ԼՂԻՄ-ի հետ վերամիավորելու որոշումը, բնակչությանը կոչ արել դադարեցնել գործադուլները, իսկ որպես պետական խորհրդանիշ՝ ընդունել է ԽՍՀՄ պետական դաշը։ Հռչակազարմ արձանագրվել Է. ու Ղարաբաղի բնակչության ճնշող մեծամասնությունն իր ընտրած մարմինների՝ խորհուրդների ոաշումներով հանդես է եկել Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմից ԼՂԻՄ-ը դոաս բերելու և Հայկական ԽՍՀ-ի հետ վերամիավորվելու օգտին։ Հռչակազարմ փաստարկված ներկայացվել է ԽՍՀՄ ԳԽ Նախագահության
ի հունվարի 12-ի հրամանագրի անօրինականությունը և ղոս հակասությունները ԽՍՀՄ Սահմանադրության ու ԽՄԿԿ կանոնադրության հետ։ Համագումարը ԼՂԻՄ-ը հռչակել է միութենական ինքնավար տարածք, նրա սահ-
