Ղարադաղլոփ, Ղաջարի, Ջամիլոփ, Աղդամի, Քելբաջափ, Կարախանբեյլիի, Հո ոս դի զի, Ներրին Վեյսալորի և այլ բնակավայրերի ազատագրական մարտերին։
Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով։ Թաղված է Մաճկալաշենում։
Հ. Աբոսհամյան
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ Սամվել վլադիմիրի խ. 12.1970, Ստեփանակերտ - 20.3.1993, գ. Հակոբ Կամարի (ԼՂՀ Մարտակերտի շրջան)), սպատամարտիկ։ Մովորել է Ստեփանակերտի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում (1988-91)։ 1991-92-ին՝ ինքնարդաշտպանական ուժերի վաշտի հրամանատարի տեղակալ, 1992-ի սերղտեմբերից՝ Կենտրոնական երրորդ մոտոհրաձգային գումարտակի հրամանատար։ Հ. մասնակցել է Կրկժանի, Խոջալոփ, Մալիբեկլոփ, Մարտակերտի շրջանի Հակոբ Կամարի, Մեծշենի, Արասանգի ջրամբարի և շոաջ 12 այլ գյուղերի ազատագրական մարտերին։ Հ. կամավորների խմբով մարտից առաջ թափանցել է թշնամու թիկունք, խուճապ ստեղծել և դրանով ապահովել գումարտակի հաղթանակը։ Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 1 -ին աստիճանի շքանշանով։
Գբկ. Բ եգլաբյան Գ., Պսակ (դիմաճկաբԱեբ), Ս., 1966։
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ Սուրեն Գոագենի (ծ. 5.9. 1939, Թբիլիսի), կուսակցական, պետական գործիչ։ Փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու (1980)։ Տեղեկատվության տեխնոլոգիաների (միջազգային հարաբերություններ) բնագավառի դոկտոր (1998)։ Ավարտել է Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական ինստիտուտը (1961) և ԽԱՀՄ արտգործնախարարության դիվանագիտական ակադեմիան (1980)։ 1967-70-ին՝ Հայաստանի կոմեփտմիության կենտկոմի քարտոպար, ապա՝ 1-ին քարտուղար,
1970- 78-ին՝ Համամիութենական կոմեփտմիության կենտկոմի քարտուղար։ 1978-86-ին աշխատել է ԽՄԿԿ ԿԿ ապարատում։ 1986-88-ին՝ ՀԽՄՀ Նախարարների խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալ, 1988-90-ին՝ ՀԿԿ ԿԿ առաջին քարտոպար։ 1990-ից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի, մինչև 1991-ը՝ ԽԱՀՄ, իսկ 1991-99-ին՝ ՌԴ ԱԳՆ համակարգում։ 1999-ից՝ ՀՀ դեսպան Բելառուսում և ՀՀ ներկայացուցիչ ԱՊՀ կանոնադրական և այլ մարմիններում։
ՀԽՍՀ ԳԽ (1967-71 և 1985-91) և ԽՍՀՄ (1989-91) ժողպատգամավու։ ՌԴ դիվանագիտական հիմնահարցերի և միջազգային հարաբերությունների ակադեմիայի իսկական անդամ (1991)։
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ Վահան Բախշիի (1.11. 1922, գ. Նորագյուղ (ԼՂՀ Ասկերանի շրջան) - 522001, Ստեփանակերտի հասարակական, քաղաքական գործիչ, Արցախյան շարժման և պատերազմի տարեգիր։ ԼՂՀ ժոանալիստների միության անդամ (1996)։ Ավարտել է ևենինգոսդի արհմիության դպրոցը (1991)։ 1951-57-ին՝ Ստեփանակերտի շրջանային և ԼՂԻՄ-ի մարզային կուսակցական կազմակերպությունների վերստուգիչ հանձնաժողովի, 1974-89-ին՝ Կոմկուսի ԼՂ մարզային կազմակերպության, 1989-ից՝ ԼՂ մարզկոմի բյուրոյի անդամ։ Հեղինակ է Ղարաբադյան շարժման նախապատմությանը, պատերագմին ու զինադադարին հաջորդած տարիներին նվիրված 10 գրփ։ «Իրադարձությունները Լեռնային Ղարաբաղում» շարրի համար արժանացել է ԼՂՀ Եղիշեի անվան մրցանակի (1998)։ ԼՂԻՄ ժողովրդական պատգամավոր (1975-87)։
Եբկ. Աբցախյան հիմնահաբցի ականքնեղէ, Ս.. 1988։ Աբցախի աստղեղր ռազմական գխաթյունների եբկնակամարամ, Էջմիածին, 2000։ ՇօՇեսոսո տ Ւ1օբօբ»օա Թւբօ-6օ.ճտ, ճբօարա, Ղ. 1—6, 1988—97 Ոբքցսշտօբսո ո(ւզսօռ(ւ\երւօ-օշ8օ6օցստտճհհՕքօ ցՅրատատր ՒռթնՇօճշաճ ռբաա, ՅոէսռցՅս», 2000 ՐտրէբԱճ Ոօբօօա։ ճսցտբ ձբցօճօ 1988, 3՝ւ>էԱ(ւցՅԱԱ, 2000.
Մ. Հարաթյունյան
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ Վաղարշակ Վառնագի 1ծ. 28.4.1956, ք. Ախալքալաք (վաատան)Լ ռազմական գործիչ։ ՀՀ բանկի գեներալ-լեյտենանտ (1996)։ Վյաչեսլավ Հարաթյունյանի եդբայրը։ Ավարտել է Բաքվի կասպիական բարձրագույն ռազմածովային ուսումնարանը (1978). ԽՍՀՄ ԶՈՒ գլխավոր շտաբի ռազմածովային ակադեմիան (1991)։ 1978-91-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ-ում։ 1991 -92-ին՝ ՀՀ ներրին գործերի նախարարի տեղակալ, 1992-94-ին՝ ԱՊՀ միավորված ուժերի գլխավոր հրամանատարության շտաբի պետի տեղակալ, 1994-99-ին՝ ԱՊՀ մասնակից պետությունների ռազմական համագործակցության համադրման շտաբում ՀՀ ԶՈՒ ներկայացուցիչ,
1996- 2000-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար։
Հ. գործուն մասնակցություն է ունեցել ԱՊՀ «Համատեղ անվտանգության պայմանագրի» համակարզի ձևավորման, հայ-ռուսական ռազմատեխնիկական ու ռազմաքաղաքական հարա-
