ցական բարեգործական միությունը. 1992-ին՝ Կ. Ղահրամանյանի հետ հիմնադրել է «Մռավի ղողանջներ» թերթէԼ Պ. մասնակցել է Շահումյանի շրջան մարդասիրական օգնություն առաքելու. ՀՀ-ում և ԼՂՀ-ում բռնագարլթածների տեղավորման աշխատանքներին։
Հեղինակ է «Հայփկս ինչո՞ւ չի գալիս» (Ե. 2001) գրքի. ուը Շահումյանի. ԼՂՀ և ՀՀ ասհմանամերձ շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերում զոհված ազատամարտիկների մասին է։
ՋԱՆԻԿՅԱՆ Գրիգու Նազարի քծ. 2.12.1944. ք. Խասկովո (Բողղափավ, գրող. հրարղարակախոս։ Հայաստանի գրողների և ժուռնալիստների միությունների անդամ։ Ավարտել է Երևանի Բւյուսովի անվան ռուսաց և օտար լեզուների ինստիտուտը (1966). ԽՍՀՄ գրողների միության գրական բարձոսգույն դասընթացները (1979). վերաորակավորվել Ֆրանսիայի քաղաքակրթության նախարարության թարգմանչական դասընթացներում (1991)։
1966- 96-ին աշխատելէ «Գալուն». «Վերածնունդ» ամսագրերի, «Գրական թերթի»«Հայություն» Գ.Ն. Ջանիկյան պարբերականի խմբագրություններում. 1996-ից՝ 1967- ՊՆ «Հայ զինվոր» պաշտոնաթերթի բաժնի պետ (համատեղությամբ աշխատել է ԵԿՄ «Երկրապահ» շաբաթաթերթում և «Մեր հաղթանակը» հեռուստատեսային հաղորդման խմբագրությունում)։
Վավերագրական և գեղարվեստական ստեղծագործություններում լուսաբանել է Արցախի ազատագրության համար մղված համազգային պայքարը եՀՀ ասհմանների ինքնապաշտպանական մարտերը. ազատամարտիկների և զինՎոքնՐԻ սխոսնքը։ Անդրադարձել է ՀՀ և ԼՂՀ բանակների մարտունակության ամրապնդման հիմնախնդիրներին. զինվորների առօրյային։ Ջ. կազմել և խմբագրել է ազգային հերոսներին նվիրված «Ավետաբերները» (Ե., 1997. համահեղինակ) ղիմանկարների ժողովածուն և «Մահապարտները» (Ե.. 2002. համահեղինակ) վավերագիծխ
Արժանացել է Հայաստանի գրողների միության «Տարվա լավագույն հրապարակախոսական գրքի». ՊՆ «Տարվա լավագույն հրապարակումներ», Հայաստանի ժուռնալիստների միության «Ասկե գրիչ» մրցանակների։
ՋԱՆՅԱՆ (Օհաջանյան) Բոզդան Շամիրի լծ. 3.7.1917, գ. Տումի (ԼՂՀ Հադրութի շրջանվ. բանաստեղծ։ Ավարտել է Բաքվի մանկավարժական ինստիտուտը (1938)։ Հայրենական մեծ պատերազմի (1941-45) մասնակից։ 1941-ին և 1945-48-
ին՝ ԼՂԻՄ գրողների մարզային բաժանմունքի պատասխանատու քարտուղար։ 1948-ին անհիմն բռնադատվել է. 1954-ին արդարացվել։ 1954-68ին աշխատել է «Սովետական Ղարաբաղ» օրաթերթում. 1968-86-ին՝ ՀԽՍՀ հեռուստառադիոպետկոմի սփյոտքահայության համար հաղորդումների գլխավոր խմբագրությունում։
Ջ. 1960-ական թվականներին Բ. Ուլուբաթ յանի. Ս. Շաքարյանի. Գ. Ստեփանյանի, Ա. Մանուչարյանի Ա ուրիշների հետ կազմել ու ԽՍՀՄ Կենտրոնական իշխանություններին են հասցեագրել ԼՂԻՄ-ը ՀԽՍՀ-ին վերամիավորելու մասին հանրագիրը։
Հրատարակվել են նրա «Իմ լուսաբացը» (Բաքու. 1948). «Ես մենակ չեմ» (Ե.. 1964). «Կանչող հեռուներ» (Ե., 1974). «Անտառը լռում է» (Ե.. 1983). «Կյանքը հրացանի փողի տակ» (Ե.. 2001) և այլ ժողովածուներ։
1988- 94-ին Ջ. առանձին հոդվածներում ու ակնարկներում («Քարինտակ», «Լաչինի ճանապարհը», «Տումին նույն Արցախն է», «Տաճարի ճառագայթող լույսը». «Նրանք այնտեղ են կրակների մեջ» են) պատկերել է Ղարաբաղյան շարժման վերելքը, ազատամարտիկների, ապա խահայության սխրագործությունները։
Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մեսապ Մարտոց շքանշանով։ Արժանացել է ԼՂՀ Եղիշեի անվաս մրցանակի։
ԱԱՀԱԿՅԱՆ Յուրի Հակոբի (ծ. 22.7.1937, գ Ձայլու (այժմ՝ գ. Այգեստան՝ ԼՂՀ Մարտակերտի շրջանում)), բանաստեղծ, մանկագիր, թապմա1 նիչ։ Ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը (1966) և Մոսկվայի գրականության ինս տիտուտի բարձրագույն դասընթացները (1973)։
Հեղինակ է բանաստեղծությունների ժողոI վածուների («Արևը քո դեմքին», Ե., 1966, «Երթ1 դու գալիս ես», Ե.. 1980, «Սարը սարին», Ե. 1 1986, «Ձարն իրեն տեր չկարծի». Ե., 1993),մա-I կական բանաստեղծությունների, բանահյուս» I թյան մշակումների («Հայկական ժողովոյ» I կան խաղիկներ, հանելուկներ, ասացվածքներ 1 Ե.. 2001). թարգմանությունների։ Մ-ի «Ավերա-« ների վրա». «Բեոլ-պար», «Սումգայիթ», «Մ։ I ղավոր և խաբված եմ ես», «Դավաճան է ն» I ով հող է գիջոլմ» և շատ այլ բանաստեղծության 1 ներ նվիրված են Արցախին։ Նրա բանաստեղծ» 1 թյունների տեքստերով ստեղծվել են երգերք I «Ցնծա, հայոց աշխարհ». «Նամակ ռազմաճ-I կատից» (երաժշտությունը՝ Ս. Մ. Բաբաթորոսյ1 նի). «Նորից ոտքի, նորից առաջ» (երաժշտության
