թյամբ, բանջարաբուծությամբ և անասնապահությամբ։ Ունի միջնակարգ դպաց, ակումբ, գրադարան, բուժկետ։ Գյուղում է Ս. Աստվածածին եկեղեցին (XVII դ., կիսաքանդ)։
1988- ին Ու-ում կազմակերպվել է կամավորական ջոկատ, որը էջմիածնի կամավորականջոկատի հետ պաշտպանել է գյուղը և հսկել Մելիքաշենից մինչև Քյոսաթաղ (շուրջ՝ 7 գյուղ) տարածքը։ Ջոկատի ազատամարտիկների մի խումբ դիրքավորվել են Արեասարի հենակետում և հսկողության տակ պահել դիրքերը։ Ու-ի ինքնապաշտպանության կազմակերպման, ջոկատի ստեղծման և զինման գործում մեծ աջակցություն են ցույց տվելԱ. ՄկըռՀյանը, Մ. Գփտղանը, Ա. ՏեոԹադևոպանը, Ա. Աղաբեկյանը։ Ու-ից ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով պարգևատրվել է Ս. Ավագյանը (հետմահու), զոհվել է 22 ազատամարտիկ։ ՈՒհրՏԱՁՈՐ, գյուղ ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանում՝ շրջկենտրոնից 52 կմ հյուսիս-արեմուտք։ Բնակչությունը՝ 35 (2003)։ Զբաղվում են անասնապահությամբ։ Գյուղում պահպանվել են XVII դ. տապանաքարեր
Ազատագրվել է 1993-ի մարտին, բնակեցվել է 1998-ին՝ Ադրբեջանից բռնագաղթած հայ փախստականներով։
ՈՒՆԱՆ5ԱՆ Իդլիս Նեաեսի (8.5.1953, գ. Մեծշեն (ԼՂՀ Շուշիի շրջան) -24.8.1993, «Արյունոտ» բարձունք, Կուբաթլուի շրջանրի ազատամարտիկ-հրամանատար, ՊԲ լեյտենանտ
(1993) ։ 1971-73-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈՒ- ում։ 1973-88-ին աշխատել է Հրազդան քաղաքի տարբեր ձեռնարկություններում։
1988- 92-ին՝ Բեոլաձորի ինքնապաշտպանական խորհրդի մարտական ջոկատի ազատամարտիկ, 1992-ից՝ ՊԲ Բեոլաձորի 51 -ոլ առանձնակի մոտոհրաձգային գումարտակի (հրամանատար՝ Վ. Կապան) 2-րդ վաշտի հրամանատար։
1989- 93-ին ջոկատի կամ գումարտակի կազմերում մասնակցել է Բեոլաձորի ենթաշրջանի (Հինշեն, Եղցահող), Լաչինի («Մարդասիրական միջանցք»), Քելբաջարի (Օմարի լեռնանցք), Կուբաթլուի շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։
Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով։ Թաղված է Հրազդան քաղաքում։
ՈՒՌԵԿԱՆ, գյուղ ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանում՝ շրջկենտրոնից՝ 40 կմ հարավ-աճրելք Հակարի գետի ստորին հոսանքի ձախ ափին։ Բնակչությունը՝ 182 (2003)։ Զբաղվում են այգեգործությամբ և անասնապահությամբ։ Ունի միջնակարգ դպաց։
Ազատագրվել է 1993-ի հոկտեմբերին, բնակեցվել է 1995-ին՝ Ադրբեջանից բռնագաղթած հայ փախստականներով։
ՈՒՍԱՆՈՂՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՂԱՐԱԲԱԳՅԱՆ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ
1988-ին ՀԽՄՀ-ում և ԼՂԻՄ-ում գործող (համապատասխանաբար 13 և 1) բուհերում սովորել են 63 ԶոհՎած ուսանոԴ աԳա
հզ.. իսկ միջնակարգ մասնագիտական ուսումնական հաստատություններում՝ 72 հզ. ուսանող։ Սկսած սալքՏյտեփանակեքտի
1988-ից ուսանողությունը Հայաստանում և Արցախում ակտիվորեն մասնակցել է հանրահավաքների, երիքօ ջ դողոցում
թերի և ցույցերի։ Պատերազմական գործողությունների ծավալման թելադրան- թթ»
քով յարհերում կազմակերպվել են Արցախին օգնության կոմիտեներ, շտաբներ, իսկ Երևանի պետական համալսարանում՝ նաև «Նքւկոլ Աղբալյան» ուսանողական միությունը, Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում՝ «Արցախ 1-8»,
Ստեփանակերտի մանկավարժական ինստիտուտում՝ «Ցեղական», «Արցախի ուսանող-եփտասարդական միություն» և այլ կամավորական ջոկատներ։ Պատերազմի ընթացքում ուսանողները կամավոր ներգրավվել են ՀՀ, 1Ղ կամավորական ջոկատների և ՊԲ ստորաբաժանումների կազմերում ու մասնակցել ՀՀ Արարատի (Երասխ), Գուիսի (Կոռնիձու, Տեղ), Կապանի (Գավիթ Բեկ), Նոյեմբերյանի, Տավուշի և ԼՂՀ Շահումյանի, Ասկերանի, Հաղրութի, Մարտակերտի, Մարտունիի, ինչպես նաև Ֆիզուլիի, Կուբաթլուի, Զանգելանի, Քելբաջարի և այլ շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։
Մարտական տարբեր գործողությունների ժամանակ զոհվել է.շուրջ 180 ուսանող-ազատամարտիկ, 60-ը պարգևատրվել ՀՀ և ԼՂՀ շքանշաններով և մեդալներով։ Զոհված ուսանող-ազատամարտիկների հիշատակը հավերժացնող հուշարձաններ են տեղադրվել Երևանի և Ստեփանակերտի տարբեր բուհերի, ուսանողական հանրակացարանների բակերում, պուրակներում։
