Էջ:Մեր նախորդ շրջանի բանաստեղծությունները 3.jpg

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Եվ այս ուղու, հաշտարար ձայնը դատապարտելով նեղ կրոնական պառակտումները, հեռու նախանձը, դավանական ատելության ոգին, բախտի չարանենգ ոխերը մի համբույրով ցրվելով ու հերքելով հայտարարում է, որ եղբայրությունը վեր է կրոնական դավանություններից, և աստղերի տակ նրանից սիրուն ոչ մի բան չկա։

Այնինչ արդեն հնչում էր Ռ. Պատկանյանի (Գ. Քաթիպայի) քաղաքացիական քնարի ձայնը. իսկ նրանից առաջ թափառական Մ. Թաղիադյանը վաղուց արդեն մրմնջում էր,

Տէ՜ր, կեցո՛ զհայս
Եվ արա զնոսա պայծառս…

Եվ Հնդկաստան, Տաճկաստան, Պարսկաստան― երկրե-երկիր տարուբերելով ու դեգերելով աղաղակում էր լուսավորություն, կրթություն…

Ահա այս մարդկանց և նրանց գործերի վրա ես կփորձեմ մի թեթև հայացք ձգել։