Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/70

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

աջինս եւ ահեկինս՝ կարգէ զԱրամանեակն երկու եղբարբք ընդ աջմէ, եւ զԿադմոս եւ զայլս երկուս յորդւոց իւրոց ի ձախմէ, զի արք կորովիք էին յաղեղն եւ ի սուսեր․ եւ ինքն առաջի, եւ զայլս հրոսակին զկնի իւր կարգեաց․ երեքանկիւնի իմն կարգեաց ձեւով, հանդարտ յառաջ մատուցեալ։

Եւ հասեալ երկոցունց կողմանց սկայիցն ի միմեանս՝ ահագին դղրդմունս ի վերայ երկրի առնէին շահատակելով, եւ ահս պակուցանողս տարազուք յարձակմանցն սկայազունքն զմիմեամբք արկանէին։ Անդ ոչ սակաւք յերկոցունց կողմանց արք յաղթանդամք բերանոյ սրոյ դիպեալք՝ տապալ յերկիր կործանէին, եւ մարտն յերկոցունց կողմանց մնայր անպարտելի։ Զայսպիսի անակնունելի դիպուած տարակուսանաց տեսեալ արքայն Տիտանեան զարհուրեցաւ, եւ ի նոյն բլուր ուստի էջն՝ վերջոտնեալ ելանէր․ քանզի խորհէր ի միջոցի ամբոխին ամրանալ, մինչեւ հասցէ բովան