Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/88

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ւանի արքունեաց։ Ասէ եւ այլ իմն պատճառս նոյն այր, թէ, որպէս ուսայ՝ հպարտ եւ անձնասէր գոլով Նինոս, եւ կամելով զինքն միայն աշխարհակալութեան եւ ամենայն քաջութեան եւ լաւութեան ցուցանել սկիզբն՝ հրամայէ զբազում մատեանս եւ զզրոյցս առաջնոցն, տեղեաց տեղեաց եւ ուրուք ուրուք գործոց քաջութեան, այրել, իսկ որ առ իւրովք ժամանակօք՝ դադարեցուցանել, եւ որ ինչ վասն իւր միայնոյ՝ գրել։ Այլ զայս աւելորդ եղեւ մեզ երկրորդել։

Բայց Արամ յետ ամաց կենաց իւրոց ծնաւ զԱրայն․ յետ որոյ եւ այլս բազումս կեցեալամս՝ մեռաւ։

ԺԵ․ Յաղագս Արայի, եւ մահուան նորա պատերազմաւ ի Շամիրամայ։

Արայ սակաւ ամօք յառաջ քան զվախճանելն Նինոսի խնամակալեաց իւրոց հայրենեացն, նոյնպիսում շնորհի արժանաւորեալ ի Նինոսէ՝ որպէս եւ հայրն իւր Արամ։