ԳԻԳՈԷԻ- Ի՛նչիս ուզում, ախպեր, ի՞նչ բան ունիս։ ՊԵՊՈ֊ Հալբաթ բան ո՞ւնիմ, վոլբ էկիլ իմ, էլի՛, վա', ԳԻԳՈԼԻ- ՏԻ բլի՞, վ-ւբ մինք Էլ իմանանք,
ՊԵՊՈ— Ւ՞նչ կու ավելնա քիզ• ղուն գնա աղա Աբութինին իմաց արա, վոլր քիս Էստի իմ,
ԳԻԳՈԼԻ- Ախար, գոլն ո՞վ իս»
ՊԵՊՈ- Յի՞ս… (Նստելււվ ընկողմարանի վրա) յիս իմ, ԳԻԳՈԷԻ- Վա'…
Տեսիլ ԺԳ
ՆՐԱՆՔ, ԱՐՈԻԹԻՆ
ԱՐՈԻԹԻՆ- (Նհւ՚ս վազելով ձախ դոնից) ի՞նչ խաբար է, ի՞է՚չ խա-
Տես&ելով Պեպոյին, մՈում է սաւաւ»|
ՊԵՊՈ— (վեր կենալով տեղից, գլխարկը վեր Է աՈ&Ում և գլուխ տալիս) Բա՛րի աչոզոլմ, ա՛ղա Արութինւ
ԱՐՈԻԹԻՆ- (Գիգոլո,ն, ցածր) Դուն գնա' բանդ տիսւ ԳԻԳՈԷԻ֊ (Աոանձին) Ղո՚ւրթ, հաչիչեքը,
Դուրս Է վազում դիմացի դոնիյւ
Տհսիլ ԺԳ
ՊԵՊՕ, ԱՐՈԻԹԻն
ԱՐՈԻԹԻՆ— Հը, »՞լր իս Էկի, ախպեր, ՊԵՊՈ— Ա՛յ, համեցե՛ք, նստի՛,
Ինքյ մոտ քաշելով մի ւսթոո, (ստում Էւ
ԱՐՈԻԹԻՆ-֊ (Նսաելով ընկողմարանի վրա, աոանձին) Իմ տանը սա. է մոհբաթ անում ինձ, (Պեպոյին) Ախար, էս չախն ո՞ւր իս էկի,
ՊԵՊՈ— Կուշտը քաղցածին ի՞նչ է հարցնում… Բողազս մի' դո 19 կտրի, ա՛ղա Արութին. թ,։ էս սհաթիս չիս տա. վարցկ կոնիս, վոլր ինձ „պանէ էստի էվետ,
