Տեսիլ Թ
ՆԱ, ԿԵԿԵԼ
ԿԵԿԵԼ- (Ներս դալով ձախ դոնից) է կա՞ր, Պեպո,
ՊԵՊՈ֊ էկա ու գնում իմ. մե քանի վուխտ մնա՛ս բարով։ ԿԵԿԵԼ֊ Ո՛ւր իս գնոԼմ, ի՞նչս ասում։
ՊԵՊՈ֊ ('եդնորեն և ժպիտն երեսին) Տաք տիզ, մայինց մինք փետ չունինք ո ւ…
ԿԵԿԵԼ- Չիմ իմանում՝ ի՛նչս ասում,
ՊԵՊՈ- (Ղեւ՝ կենալով) Բիրթն ին տանում ինձ, Կեկել,
ԿԵԿԵԼ֊ (վախեցած) Ինչի՞,
ՊԵՊՈ- (Սենյակի մեջտեղը մնացած աթոռը դնելով իր տեդը) էնԼն,յ,
խաթրիչուն։
ԿԵԿԵԼ- Հա՛, Պեպո ջան, ի՞նչ իս ասում,
ՊԵՊՈ֊ Հանաք չիմ անում, Կեկել. մի' վախենա, վո,նցոր ըլի յոլա կէՀաք։ Ո՞ւր է դեղեն, տանը չէ՞։
ԿԵԿԵԼ֊ էս սհաթիս գու քա. համբուրելու գնաց էստի մոտիկ,
ՊԵՊՈ- Խի՛ղճ դեդա…
ԿԵԿԵԼ- Ախար, մե դրուստ խոսի, Պեպո, է՛, բիրթումն ի՞նչ բան ունիս,
ՊԵՊՈ- Վունչիչ… (Դաոր ժպիտով) Շատ դամբ գցելեն կուռդ ղաթ֊ րեցավ, կոսե. գնա' հիմի մե' քիչ ղնջացի, կոսե,
ԿԵԿԵԼ֊ Ա՛խ, Պե՛պո ջան, ջիգարս մի' պատռտի, թավաթ էրած իմ ու խորված,
ՊԵՊՈ- Հինգ հազար էլ է բվիս ու խորվիս, ո՞վ է հարցնում, Վճ.ւ ած բան է, պիտի գնամ բիրթը։
ԿԵԿԵԼ֊ Ինչի, ո՞ւմ /սաթի,7. ի՞նչ իս արի, ՊԵՊՈ֊ (Դառնորեն) Գո՚ւզութին,
ԿԵԿԵԼ֊ Դո՛ւն գոլղոլթի՚ն, Չէ՛, չէ՛, Պեպո, ասա'՝ ի՞նչ բան է, խո հոգիս դուս էկավ,
ՊԵՊՈ֊ Թո՛ւդ դուս գա, իմն էլ հիդը, ումն ի՞նչ կու պակսի. շա՛տ հարկավոլր է խալխին քու հոքին, լա իմը՛,
ԿԵԿԵԼ- (Աչքերը սրբելով ու լացի ձայնով) Ա՛խ, Պեպո ջան, ի ո սպանեցիր ինձ
ՊԵՊՈ- Սպանողը սպանից, յիս ի՞նչ անիմ, ԿԵԿԵԼ֊ Ո՞վ, ախար
ՊԵՊՈ֊ Ո՞վ… Ա՛ղա Աբութինը… (Դառը ծիծաղում 1.) Հը՛, հը՛, հը'…
