Jump to content

Էջ:Պեպո.djvu/31

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Տեսիլ Թ

ՆԱ, ԿԵԿԵԼ

ԿԵԿԵԼ- (Ներս դալով ձախ դոնից) է կա՞ր, Պեպո,

ՊԵՊՈ֊ էկա ու գնում իմ. մե քանի վուխտ մնա՛ս բարով։ ԿԵԿԵԼ֊ Ո՛ւր իս գնոԼմ, ի՞նչս ասում։

ՊԵՊՈ֊ ('եդնորեն և ժպիտն երեսին) Տաք տիզ, մայինց մինք փետ չունինք ո ւ…

ԿԵԿԵԼ- Չիմ իմանում՝ ի՛նչս ասում,

ՊԵՊՈ- (Ղեւ՝ կենալով) Բիրթն ին տանում ինձ, Կեկել,

ԿԵԿԵԼ֊ (վախեցած) Ինչի՞,

ՊԵՊՈ- (Սենյակի մեջտեղը մնացած աթոռը դնելով իր տեդը) էնԼն,յ,

խաթրիչուն։

ԿԵԿԵԼ- Հա՛, Պեպո ջան, ի՞նչ իս ասում,

ՊԵՊՈ֊ Հանաք չիմ անում, Կեկել. մի' վախենա, վո,նցոր ըլի յոլա կէՀաք։ Ո՞ւր է դեղեն, տանը չէ՞։

ԿԵԿԵԼ֊ էս սհաթիս գու քա. համբուրելու գնաց էստի մոտիկ,

ՊԵՊՈ- Խի՛ղճ դեդա…

ԿԵԿԵԼ- Ախար, մե դրուստ խոսի, Պեպո, է՛, բիրթումն ի՞նչ բան ունիս,

ՊԵՊՈ- Վունչիչ… (Դաոր ժպիտով) Շատ դամբ գցելեն կուռդ ղաթ֊ րեցավ, կոսե. գնա' հիմի մե' քիչ ղնջացի, կոսե,

ԿԵԿԵԼ֊ Ա՛խ, Պե՛պո ջան, ջիգարս մի' պատռտի, թավաթ էրած իմ ու խորված,

ՊԵՊՈ- Հինգ հազար էլ է բվիս ու խորվիս, ո՞վ է հարցնում, Վճ.ւ ած բան է, պիտի գնամ բիրթը։

ԿԵԿԵԼ֊ Ինչի, ո՞ւմ /սաթի,7. ի՞նչ իս արի, ՊԵՊՈ֊ (Դառնորեն) Գո՚ւզութին,

ԿԵԿԵԼ֊ Դո՛ւն գոլղոլթի՚ն, Չէ՛, չէ՛, Պեպո, ասա'՝ ի՞նչ բան է, խո հոգիս դուս էկավ,

ՊԵՊՈ֊ Թո՛ւդ դուս գա, իմն էլ հիդը, ումն ի՞նչ կու պակսի. շա՛տ հարկավոլր է խալխին քու հոքին, լա իմը՛,

ԿԵԿԵԼ- (Աչքերը սրբելով ու լացի ձայնով) Ա՛խ, Պեպո ջան, ի ո սպանեցիր ինձ

ՊԵՊՈ- Սպանողը սպանից, յիս ի՞նչ անիմ, ԿԵԿԵԼ֊ Ո՞վ, ախար

ՊԵՊՈ֊ Ո՞վ… Ա՛ղա Աբութինը… (Դառը ծիծաղում 1.) Հը՛, հը՛, հը'…