Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/213

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Իսկ մեկ հատ տաճկի խոսքին ապաստան,
Իշխանը կըտրե կեղծի դատաստան։

   25 Այսպես ասելը չէ՞ օրինավոր.–
«Թող Հայը լինի հայիս դատավոր,
Թող ինձ հայ բառով օրենք բացատրեն,
Թե մեղավոր եմ՝ վիզըս թող կտրեն»։

   Մի՞թե կը լինի մեծ հանդըգնություն,
30 Կամ պատժի արժան ապըստամբություն,
Թե ասեմ՝ «Հացըս անուշ ձեզ, կերեք,
Այգիս մի քանդեք, արտըս մի էրեք»։

   Քու մեջ, Եվրոպա, մարդիկ են ասում՝
Ավել իրավունք ունի անասուն,
35 Քան թե հայ ազգը՝ թըշվառ, հալածված...
Ասա, Եվրոպա, ունի՞ս դու աստված։