Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/308

ղինակը ոտանավորն ուղարկած է եղել Խալաթյանին 1881 թվականին ԳՔԲ II-ում զետեղելու համար, սակայն, անհայտ պատճառով, այնտեղ չի տպագրվել:

Գրության ժամանակն անհայտ է։ Հիմք է ընդունված առաջին տպագրության թվականը։

ՄԵԾ

(էջ 165)

Պահպանվել է մեկ ինքնագիր՝ ՌՊֆ № 1, թ. 3ա — բ, «Մեծ մարդ» խորագրով. Գրության ստույգ ժամանակն անհայտ է։ Հիմք է ընդունված աոաջին տպագրության թվականին։ Առաջին անգամ տպագրվել է Փ, 1880, № 3, էջ 120 — 121, այնուհետև ԳՀԲ 11, էջ 167—169, ՌՊԵ 1, էջ 195—197:

ՌՊֆ № 1 ինքնագրի տեքստային տարբերությունները.

7 — 8 Չէ՛, չէ՛. թեև դու բիրժայի ես զարդ,
    9 Բայդ քեզ տակավին չեմ ասիլ մեծ մարդ։
    15 Ու գընաց որդին, մըտավ անապատ,
    16 Պահք ու աղոթքով գործեց հըրաշք շատ.
    17 Ու դարձավ հորը, հարցուց պարծանքով,
    19 Չէ՛, չէ՛, դրախտին էլ լինես դու զարդ,
    27 Մանտարժամե փրկեց նա աշխարհ.
    31 Օտար աշխարհի եղար թեն. զարդ
    34 Իր հուժկու աջով չըթողեց անկման...
    37 [Հըսկաների] մեջն էլ լինիս դու զարդ
    41 Մաշվում էր խեղճը, զոռ տալիս խելքին
    42 Որ արժանանա հոր գովասանքին...
    43 Ահա հեռուեն տեսավ իր եղբոր
    44 Անօթի, սըգվոր, մերկ ու վիրավոր,
    45 [Ու արագ արագ] դեպի նա [վազեց]
    45ա Գըթով ու սիրով դեպի նա շտապեց
    46 Հագցուց, կշտացուց, արցունքը սրբեց...
    49 «Մեծ մարդու անուն դու այժըմ [առիր]
    49ա «Մեծ մարդու անուն դու այժըմ ստացիր,
    50 [Երբ հարազատիդ բարերար դարձար»]։
    50ա Ու քու հարազատ եղբորդ հիշեցիր»։

ԱՄԻՐԱ

(էջ 167)

Պահպանվել է մեկ ինքնագիր՝ ՌՊֆ № 136, թ. 11ա — 12ա, անվերնագիր։ Գրության ստույգ ժամանակը հայտնի չէ։ Հիմք է ընդունված առաջին տպագրության թվականը։ Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Փ, 1880, № 10, էջ 131 —132, այնուհետև ԳՔԲ II, էջ 169 — 171, ՌՊԵ I, էջ 198 — 199։ ԳՔԲ 11-ում տպագրվել է գրաքննության կրճատումով. հանված են 34 — 42 տողերը։ Այս առթիվ Ռ. Պատկանյանը Գ. Խալաթյանին հասցեագրված 1881 թվականի հունիսի 22-ի նամակում ՀՌՊֆ-1714) գրում է.