Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/151

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ոց աշխարհը շ,ոապեց իր նաքսնէքներ։ մօաա Փաւստոսը դառնագին գսքւգաաներ է տնում։ հեթտնւռսութիւնը վերանորոգվեց, ասում է նա։ մարդիկ ոչ միայ՛ն հեթաԱեոսական արգելված արարողութիամկեր էէն կատարոլմյ այլ և իրանց հին աստուածներին էէն 4հկրպագում։ Ներսէսի գործունէութիւնը աՏւ հետ կորալ.

Կղերական պատմիչը ուղում է մեգ բացատրել այդ երեոյթի պատճառները 1է ամենից առաք, է հարկէ, մեղադրում է Պապ թագաւորէն, որ, նրա ասելով, թոյլ աուեց վերտնորոգել հեթսքեոսութիւնը, Այո մեղադրանքի մէջ նախ և առաջ դուրս է գալիս այն իրողսւթէճը, որ քրէսաոնէութէանը Հայաստանի մէջ արհեստական միքոցներով էր պահվում, աւելի էշիւանաւորներ։ հրա մահով, քան ժողովրդի համողմո&քով, Երկ բրգ ապի համրերողութինը նրա ամենա լալ յատկութիաՕևներից մէկը պիտի համարեր Ջէ կարելի ասել թէ նա մի Ցուչիան ուրացողի պէա ատում էր քրիստոնէութիւնը և ամեն կերպ աշնատում էր որ հեթանոսու թիւնը յաղթանակէէ Այն հանգամանքը, որ Պապը ամեկանութի» հաստատեց հայոց եկեղեցու համար, մի շատ ուժեղ ապացոյց է որ նրա մտքում չը կար քրիստոնէութիւնը վե