վաանդաւոր մի տարը չէի՛ն պարսից 4ա վարութեան աչքում։ Բացի բարոյական նրշանակութիւնից, Հայաստանում տիրապետելը ասորիների համար անէր էլ նիլթակսՏն
մեծ շահէ
Եւ ահա, երբ Հայաստանի պարսկակնՏն
բաժնում վերացալ յոէնարէնը, ասորական լեղոլի էլ հոգնոըակահութեան կատարեալ տիըապետութիւնը եկառ Այնսլէս որ հայե֊
րը արևմաեան քրիոաոնեայ աշխարհի հեա
հաղորդակցուիէիան կարսդ էին ոճենալ ասո բիների նման մի ասիաայի իւեդճ, լ/նդ>անրա պէս յետաքքեաը ազգի միքոցով» Պարսկակա՛ն համրերողոլէէեան արժանացած ասորի քրիոաոնէութիւնլ», զրկված լի՛նելով յունական կենդանացնող աղբիլրներից, չէր կարսդ հայերի մէջ պահպանել նոյն իսկ այն արտաքին պաշտոնական կերպարաԱքը, որ ունէր մինչե այդ։ Հեաղհեաոէ նա պիտի աւելի Կ ակարանար, չոր ու անպտուղ դառնար,
Այսքան յուսահատական էր դրութիւնը չորրորդ դարի վերքեր,,լմ, հայ ժողովուրդը ղրկվում էր իր հին ազգային ստացոլածքներից։ Նա ուհէր մի հին, ծակծակած, մաշված քաղաքական իշիանու֊թիւն, որի գոյութիւնը
