ղուաբճութիւնները1 նրա որդին ուղդահաա Աասսքնեան հանդիսացաւ և վերանորոգեց Շապոլհ երկրորդի օրերը, Պաաոերադմ յոյների դէմ—նրա առաջին գործերից մկկը եղաէ. նա արշաւեց դէպի բիւյլանդական սահմաններըտ սակայն իսկական պաաերադմ չը սկսվեց և ընդհարումը վերջացաւ հաչտութեամբ։ Պարսկաստանը վտանգի էր ենթարկված արեեէեան կողմից. հեվւթաղները անհանդիստ, կուարար թշնամիներ էի՛ն, ե
Ցաղկերտը նրանց դէմ գնաց, հանգիստ թոդնելով յոյների., Բայց հեփթավները արգելք չը դարգա՛հ որ ՄիհրԱերսէհը առաջ աան։ իր քաղաքական ութիւնը քրիստոնեաների վերարերմամր։ Պարսկասաոքք/նը ուհէր շաաո քրիստոնեայ հաղատա1չներ։ Ծրագրված էր ամենքին ձուլել պարսիկների հեաո, վերացնելով ամենազօրեղ խոհընդոտրքրիատոնէ֊
ութիւնը
հայերը պարսկական պետութեան վերարհրմամր որ և է անհալաաաբմութիւն չէին ցոյց տուել, Եւ ինչ խօսք կարող էր լինել սքսհաւաէոարաՏութեաւ։ մասին) երբ եբկիրը էր էր հբազաա թագաւորի. հե֊
ոացրել և իր վիճակը յասնձնեչ պաբսիէլսհրին։ Հայաստանի հարկը կանոնաւոր կերպով գնում էր Պարսկասասքն. ամեն հարկաւոր գէպքամ հայ հեձելազօրքլ», նախարար֊
