Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/290

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

նեւք իր ժէք, նոյն իսկ օտար ասէոուածներ

էր Այդ անկումբ նկատվում է դեռ Աքեմե

նեանների ժամանակից»

հետղհետէ մթնեց պարղ 17և մաքուր վարդապեւոութի ւնը, կրօնը կեր»չարանափոիւվեց, նեղ սահմասներում շրջափակվեց և դարձաւ դասակարգային սեփականութիւն, մոգերի, հոգնորակասԱութեասն կրօն։ Բոլորովին պարդ ու որոշ կերպով ձևացաւ. բարի աչար սկզբունքների սւարրերուիէիւնը. Ա— հուրամազգայի դիմաց գրվեց հակառակ ասէոուածութիւնը, չարութեասն հեղինակ Ահրիմանր։ Ինքր, Զբագաշաը, աստուածների կարգը դասվեց, իսկնրա վարգապետութիւ նը դարձաւ. ժողովրդի բաղմութեան անհասկպհաչի, որովհեաև այն չեղան, որով գրված էին սրրաղան գրքերը (նրանք կոչվում են տԱւեսաա»), հնացել և անհասկանալի էր

դարձել

Սասանեանները վերանորոգեցին մաղդեղականութին,ր, բայց այդ վերանռրոդվահր մի քարացած, ձևական կրօն էր։ հոգքւորականութիւնբ պհչափ բաղմացաւ., որովհեաե նա էր, որ կարողանում էր կատարել աոալ կրօնի բազմաթի։., բարգ պատանքները, Ջրադաշտը սահմանել էր ղանագսժ» ծէսեր և լուացուք&եր մեդքերից պատվելու համար, այժմ մոռացվել էր կրօնի էոյլթիւնը և բաղ֊

0. ՄեՍոո 17