Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/324

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

մէջ աոահ է գալիս և հակադիր շարժում, որ շասա բնակէոհ է իւրաքակչիլր չավագասնցու

թեան, միակողմանիութեան մ#, Այդ հավագիր ոյժի ներկայացուցիչն է դաէ&ում հայոց մարզպանը, Վասակ Աիւնին։

Տարաբախտարար, հինգերորդ գարի ոլատմու֊թեան երկու հեղինակ ոհէլենք, երկուսն էլ Սահակ֊Մեսրոպետն դպրոցներին պատկւմհող, երկուսն էլ կուսակցական ոգով ւոոգորվ®ծ» նրանք, ի հարկէ, մնձ առտելու

թեամբ պիտի վերարերվէին դիմադրողներին և «1է գոյներ չեն ի/նայել Սիւնեաց իշխանի անուձն ու յիշաաակը արաաաւորելու համար։ ՏաւՏնեակ դարեր հայ ազգը, հաւա Աէալով Եդիշէի և հագարի վկայութիւննե բին, անիեում էր Վասակին, համարելով

նրան մի այնպիսի ստոր դալաճան, նը

մանր չէ եղել ղալ աճանութիւֆներւէվ ու հա։ տութիէններով լի մեր պատմոէ֊թեան մէքէ

Բայց վերջին ժամանակներս պասաժակռ/ն բենագաաոէթիէը աշխատում է ոչ միայն արդարացնել Վասակին, այլ և ներկայացնել նրան մի հմույո քաղաքագէա և իր աշխարհի բարիքը ամենից լալ. ըմրէ&աե մարդ )«

) Այդ հեղձից զաա ւէահռռ ռքեդ հա/նդռ ցհալ դարագաղհանի չտնքէրր. ա իր հական ՊաամութԽաւ1ն։ չորրորդ հատորի մեձ մասր էաւիրհլ է Վասակին է ուղղակի հչակաւԺ է նրան թէ հայ Ս. Մէ>ա՚(» 19