Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/54

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Ղ՝արաւոր նուաճու1քներով ձեոք բերված երկիրներից կազմվեք էր ասորեստպեեան աԲագին պետութիւնը, բայց այդ երկիր՜ները միութի։ 1 չէին ներկայացնում, ներքին կաաղերով չէին կապված իրար հետ։ «Իմ լուծը դրի նրանց վրա», ասում է նինուէի թադա լորը, պատմելով թէ ինչպէս յաղթեց, ինչպէս կոտորեց ու քանդեց այս ինչ երկիրը. Այդ լուծը ծանր էր, և յաղթվածները ամեն յաբմաբ դէպքում աշխատում էին պատվել նրսքկից. Ասլստամբութիւնները ճնշվում էին սոսկալի դագսւնութիաՅւներով Ասորեստպեր միայն մի միչոց դիաէը իր հպատակներին Բնաղանդութեան պահելու համար—սար֊

սափ ադդել. Բայց ղարմաԱալի է որ սարսափը դեռ այն հին ժամաԱա1լկեբում վաա դաստիարակ էր ժողովրդների համար. Ջէ կարելի աոանց յուղմունքի կարդալ այն ապստամբութիւնների պատմութիւնը, որմսք տեղի ունեցան ուրարտեան երկիրներում ա֊

սորեսաանցիների դէմ. Յաղթական տիրապետողը արիւն ու աւերսքկք տարածեց երկ։ Րի աքէջ, լեոների սուր ծայրերն անգամ քը կարողացան պատել յաղթվածներին այն գաղսքկային պատիժներից, որ այնպիսի տա֊

զասԱդով հնարում էին նինուէի թագաւորներլ Բայց այդ բոլոր սարոափների մէջ աաւանձին ցեղեր շարունակում էին կա֊ել, չյշ