Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/61

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Ասրհ։աանի արասաա՚ն ե

Պաբսկասքոասհա— Պարսկակա՛ն մեծ պետութիւձը։— նուսւճողը և ւուա&վաէհւերը։ — հասկեր , արքունիքի

կաս,,, թելսն մբցոէմ։

Մարաստանլւ, կործանելսվ Ասորեսաա ը, աիրացաւ նրա ժաոանդուիէեան։ դա մի ազարղակեաց, խսաաբարոյ ժողովուրդ էր. բայց ստացած ժառանդութիւնը չուս, ով փ..իէեց նրսծ։։ Նինուէի սքկհուհ հարսաուիէիւԱների հհա ասորեստանակասԿ կարգերն էլ մըտա՛ն ՄաբասաաԱի մէհւ Բայց նրան չէր վիճակված երկար վայելել ասիական մեծ ադեաոութեասն փառքըա էԼրդէն պատրաստ էր և նրա ժառանգը։ դա նրա ցեղակից Պարսկաստանն էր։

Պարսից ժողովուրդը պատմական ասադարէվն էր դուրս գալիս նոյնպէս իբրև մի