ամե՛ն . . էեգամֆ երբ փէէփոիութիէձւ էր տեղի ոձւե՝Աոամ թ ադա որական գահի վրա։
•Տիգրա՚կի նոր քաղաքը, Տիգրահակեր ս,ը, որ գիՕնված էր ՝Տիգրիսի ահ ափին, Միքագեաքի սահմաններում, և պիտի լինէր հայկական 1»որ նահանգկերի մայրաքաղաքը, գյսր&ալ նինոլէի և Բաբիլօէէի նմա մի քաղաք, յիսուն կք&գուն ըարձրութիւն ունեցող աւլւսանրով է սուլթանիզմի գետ անբաժա՛ն կապված այլարստով, այդով և ծառաստանով։ Միւս բաների մէջ էլ որ տիրապետողը հա լյստարիմ աՌաց աւաԱգութեսքհ։ ինչպէս ր յաւիտեան մանռւկ աոաացող Արևելքում առ հասարակ երբէք չէ վերացել երեխայական հասկացողութիւնը գլխի վրա իսկակա՛ն թագ կրող թագաւորսերի մասին, այնպէս էլ Տիգ բսւնը այն օրերում, երբ երեում էր հասա բակութեան մէչ, ցոյց էր տալիս փաբթամութիէձւ Ղարեհի և Բսէրքսի ժառանգի հա գուստում։ կրոայք էր ծիրանի բաճկաքհ, կէսը սպիտակ, իսկ կէսը նոյ՚նպէս ծիրա՛նի չա սլիկ, երկայ և լայ՛ն վարգիր, բարձր ապա բ0չ և արքայակա՛ն վարսակալ ուր որ ա շըքում էր կամ կան գն ում, ՛ամեն տեղ բա ուղեկցում էին չ«րռ գթագաւորներ», որոնք ծառայում էին նրա՝1ւ իբրն ստրուկներ# է
Ամեն ինչ գոլց։ լալ էհեար այդ մեծ սուչթանութեան մէչ, եթէ Տիգրանին վի֊
