Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/99

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

էէ բ1ՎԿ բ1«քվք՚)<է հեՕա»«ա,էր

«իւ ։ քէ՚՚ 1՚հ5ք »է է

րէդ»բ 1ւալրչք, դիիՂւքէիձ,Խէրը է ձէաք աաաե <Դիքէրք1էյիւաաավարԽնԿր։ ք

&չաց«լյ, յպ\աաաքա\ա գալրոյ՜ԽԼր, փատք ուա֊

ա/ւ.կք, աաաւր լեղ՚էքիօա.Ժէւթիւբ չէ հոդվբ֊

դահաա»ւ.մ։1նէքւպչ հ՝էէո Դ՚Բր հեթաէտսու.

թէա •Դցուէև է հբէսսօձեէէնթեա՚Խ դէմ։

֊ծ,,.։ իքիհապետաա.

Չորրորդ դարի սկզբում քրիսաոեէութիւՏւը աէուտք է գործում Հայաստան։ I» դտլիս էր արևմուտքից, տբեմտեան աշխար հայեցողութինքսԼքհէ ու դռւդափաքքհեր՚ն էր բերում։ Այ՛ն, ինչ դարերի բ՚նքէացքում քը կարոդացաոն ահել ԱչէքսսՏեգր Մակեգօնացին և բա յասքորդեէբը, հոօմէական լեդէօն՚ևերրԻ կատարեց մի քրիատոնեայ համեստ քարոզիչ։ Եւրօպակաեութիւձէր զէնքի ոյժով, աշիւաբ