— 18 —
— Հանգիստ եղէք, կը պատաախանէ սափրիչը․ սուր ածելի մը ընտրելու երևոյթն ունենալով։
— Գիտնալու էք, որ բերտահ ալ չեմ ուզեր․ սանկ վրայէն թեթև կերպով անցնելու ձգելու է։
— Ճանըմ հոգ մ՚նէք, սափրիչ կայ սափրիչ ալ կայ, ածելիով սպասազինեալ կը մօտենայ Գաապար աղային։
— Շատ աղէկ։
— Գլուխդ սանկ դիր նայիմ։
— Դրինք։
Գարծողութիւնը կսկսի, սրուն անմիջապէս կը յաջորդէ արիւնհեղութիւնը։
— Կարեցիր եղբայրս, կամաց ըրէ քիչ մը։
— Պզտիկ չիպան մը կար հոն, ան արունեցաւ, չօլբա պէրպէրին թրաշ եղեր ես։
— Ասդին ալ կարեցաւ։
— Հոն ալ մազը ծուռ բուսեր էր, անանկ պէրպէր մ՚ունիս եղեր որ․․․․․։
— Ծնօտիդ վրա՞ն հապա․․․․․։
— Ծնօտդ կէրկի բռնեցիր տէ՛ անկից եղաւ։ Մի՛ վախնար դուն, ես զանոնք հիմայ քիչ մը բամպակով կը թխմեմ։
— Վազ անցայ, պապամ, հոգիս ցաւեցաւ, երեսս կրակի պէս կերիկոր։
— Սանկ թեթև բերտահ մ՚ընեմ ու երեսդ անուշահոտ քացախով լուամ նէ, կանցնի, բան չմնար։