Ըզե Ալաջե դընհեռըմ՝ սըրըժերը,
Խըդեվա այանը՝ ռոժե օխըրմե գըրան,
Կիռինա Ամարե Թամո, կակե Ազիզ, բավե Ահմադ սար նայարադա տե մինանի Ալիե Շերը։
Շադը-շուդե Ամարե Թամո գըլըկըն, գալա հընը, կալաչիա ժորըն, կալաչիա ժերըն,
Պե դուրբինիա քըչուչափե քոմա նայարա լավ դըժբերը։
Ամարե Թամո սիարե վե կըհելե,
Գյավազ խանմե դըստ ավիա վե դըզգինե
Դըվե. դա տօ վարա-պաիավա, տօ խաշ մերի։
Նշենք նաեւ, որ վերը նշված կռվի թունդ պահին Ամարին ու Ալիին է միանում նրանց հորեղբոր որդին՝ Հասանե Մըհոն, եւ այնպես է ստացվում, որ կռվի թոհուբոհում եռյակի անդամները կորցնում են միմյանց։ Ալին ու Հասանը անհետանում են, կռվի դաշտում թողնելով Ամարին՝ նրա 25 գլուխ խոշոր եղջերավոր անասունների հետ։ Տեսնելով, որ Ալին ու Հասանը չկան, Օզրլու գյուղի բնակիչները հավար են գցում, եւ եզդի ու հայ ընտանիքները միասին բռնում են գաղթի ճանապարհը։ Արփան անցնելով՝ հասնում են Արեւելյան Հայաստանի Թալինի շրջանի Թլիկ գյուղ։ Ամարին սպանված