Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/111

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ատելի և մեղադրելի
Եւ ատենին Քրիստոսի արժանապէս մատնելի։

Ե.

Եւ քանզի անդառնալի ուղւոյն յիշատակ
Աստեացըս պարտեաց զայս կըտակ թողի,
Որոց ընթեռնուն
Իմովըս բանիւ առ աստուած կարդալ հանապազորդութեամբ։
Այս կացցէ սահման յանձնառական խոստովանութեան՝
Մըշտընջենաւոր ձայնարկու առաջի քո, ամենակալ,
Զոր գիրդ ընդ մարմնոյս և բանդ ընդ հոգւոյս՝
Զանսահմանելիդ միշտ թախանձեսցէ,
Իբր յանեղծական մաղթողէ
Ընկալեալ աղերս ի յիմոյս ձայնէ,
Բարեգութ, մարդասէր,
Օրհնեալ յաւիտեանըս.
Ամէն։
ԲԱՆ ԺԴ

                             ⁂
Ա․
Իսկ զառիթսն մահու դիպուածս՝
Դժոխարմատ ծառոյս դառնութեան պտուղք,
Ընտանիք թշնամիք, հարազատք հակառակք,
Եւ որդիք դաւաճանողք,
Ստորագրեցելովք մասամբքդ նշանակեցից՝
Գրեալ յանուանէ, որ են այսոքիկ։
Սիրտս նանրախորհուրդ, բերանս չարախօս,
Ակնս յայրատատես, ականջս վրիպալուր,
Ձեռնս մահաձիգ, երիկամունքս անփորձ,
Ոտնս մոլորաշաւիղ, ընթացքս աներկիւղ,
Հետք խոտորնակ, շունչք ծխախառն.
Գնացք խաւարային, գոյութիւն լերդի վիմական,
Խորհուրդ ծորեալ, կամք անկայուն,
Չար անփոփոխ, բարեմասնութիւն սասանեալ,
Անձն տարագիր, աւանդ վաճառեալ։