Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/156

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Բայի քերումըն քերթողի.
Զորըս գիտել նախ պատշաճի,
Եւ աստ ապա ձեռնարկելի։
Եւ զի յինէն այս է հեռի,
Տարաբերիմ յամենայնի՝
Եթէ զիա՛րրդ սկըսանիցի
Եւ կամ ո՛րպէս վըճարեսցի։
։Սակայն եդեալ իմ ի մըտի
Զառատաձիրըն սուրբ հոգի,
Ըզտըւո՜ղըն պարգևի
Եւ ըզփըչեալըն Յիսուսի,
Զի տացէ՜ արմատ բանի
Ինձ Ներսիսի անարժանի,
Սկըսանելով յայսըմ տառի
Ի նախահարսն իմ ըստ կարգի.
Թէ ո՛յք էին և կամ ուստի՛,
Եւ կամ յորո՛ւմ ժամանակի։
Եւ մակագրեալ ի քարտիսի
Զառ ի նոցայն գործեալ իրի,
Զոմանց պատմել յոյժ գովելի
Զարիութիւնսըն պանծալի.
Զոմանց ճառել զգործս անբարի,
Եւ զվատ անունսըն յաշխարհի։
Զի որ բարւոյն է ըղձալի,
Առ ի բարեաց նախանձ շարժի.
Եւ որ չարին խընամ տանի,
Յօրինակացըս կըշտամբի։
Զոր կարճառօտ և ըստ կարգի
Շարադրեցից յայսըմ տառի.
Ըզվերծանողըդ մաղթելի,
Գեր քան ըզկարըն չխընդրելի։
…Յայսըմ վայրի եղեւ յայտնեալ
Այն, որ Մեսրոպըն կոչեցեալ.
Որ տեսական ուսմամբ վարժեալ,
Գործնականաւ գերազանցեալ.
ճըգնողական վարս ընկալեալ
Ել յանապատըս հետեւեալ,
Օր ըստ օրէ զմահ յանձն առեալ