Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/31

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Շատ մարդ այն օձին ահէն,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,
Զայն ծաղկին հոտն է առեր,
Հէ՜, հէ՜,հէ՜,

Մանուկ մի Հոռմանց տանէն,
ՀԷ՜, իմ տուն, հէ՜,
Զարևու թարկիկն է տուեր,
Հէ՜, հէ՜,հէ՜,
Գնացեր, զօձն ի քուն տեսեր,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,
Զայն ծաղիկն ի բերնէն առեր,
Հէ՜, հէ՜,հէ ՜,

Առեր ու սարերն ելեր,
Հէ՜, իմ տուն,հէ՜,
Սարերուն հաւսար ցըցուցեր,
Հէ՜, հէ՜, հէ՜,
Սարե՛ր, ձեր վայրերդ ասեմ,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,
Ձեր մէջդ հանց ծաղիկ ո՞վ տեսեր,
Հէ՜ հէ՜, հէ՜,

Սարերն այլ իրար եկին,
ՀԷ՜, իմ տուն, հէ՜,
Ու խապար մի տուին նորա,
Հէ՜,հէ՜,հէ՜,
Մանո՛ւկ, քո արևդ ասեմք,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,
Մեք այդ գուն ծաղիկ չեմք տեսեր,
Հէ՜,հէ՜,հէ։

Այսօր եմք ծաղիկ տեսեր,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,
Անգինի մեք եմք հարբեցեր,
Հէ՜,հէ՜,հէ՜,
Շատ վարդ և ռեհան տեսեր,
Հէ՜, իմ տուն, հէ՜,