Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/60

Աստուած բազումողորմ,
Խնայեա յարարածս քո,
Հայր ամենակալ, և ողորմեա՛։

Արեգակն արդարութեան,
Ծագեա ի հոգիս մեր
Զլոյս ճշմարտութեան և ողորմեա՛։

Տո՛ւր մեզ, տե՛ր, զխաղաղութիւն
Եւ փրկեա ի նեղչաց մերոց,
Հոգիդ ճշմարտութեան, և ողորմեա՛։

***

Ի նեղութեան իմում օգնեա՛ ինձ, տէ՛ր,
Որպէս երբեմն Յովնանու, և ողորմեա՛։

Ի յանցանաց իմոց մաքրեա՛ զիս, տէ՛ր,
Որպէս երբեմն զմաքսաւորն, և ողորմեա՛։

Ի նենգաւոր շրթանց փրկեա՛ զիս, տէ՛ր,
Եւ յարենէ ապրեցո և ողորմեա՛։

***

Զանապական ըզհոգևոր ըզգանձըն
Յապականացու կենցաղըս ծախեցի,
Այլ առ քեզ միայն պաղատիմ,
Բարերար փըրկի՛չ,
Խնայեա՛ ի մեղուցեալ ծառայս։

Ըզցանգ հոգւոյ իմոյ քակտեցի
Եւ եղէ անբարունակ որթ,
Այլ առ քեզ միայն պաղատիմ,

Բարերար փըրկի՚չ,
Խնայեա՛ ի մեղուցեալ ծառայս։

Ոստաքանց եղէ ես որպէս զարմաւենի
Պըտղակորոյս՝ որպէս ձիթենի,
Այլ առ անյիշաչար և անոխակալ փըրկի՚չ,
Խնայեա՛ ի մեղուցեալ ծառայս։