Էր պառավի սիրտը, երբ հիշում էր չքնաղ գորգերը, որ տարան / և երր ձմռան գիշերին մազն սպիտակած պառավ կինը ձորի աղջիկներին հին նախշերն էր սովորեցնում, չորացած մատներով թելը թելին հագցնում, ձմռան գիշերներին ճրագի պատրույգի հետ էլ մխում էր պառավի սիրտը վաղուց վաճառված գորգերը հիշելիս (ԽՀ)
8 Գյունեյ թաղում Արևմոտ թաղում (ԽՀ)
11 սրա—նրա դռանը / սրա—նրա դռան (ԽՀ)
15 Այսպես հալվեց ձորի գյուղի աստղը / Այսպես թեքվեց ձորագյուղի աստղը (ԽՀ)
18—19 հետևից տերը բզում է / հետևից մեկը բզում է (ԽՀ)
19 կածանի դժվար տեղը / կածանի դժվարին տեղում (ԽՀ)
21 — 23 աշնան արևոտ մի օր, երբ երեք թաղն էլ քարափից դիտելուց հետո, իջանք ձորը /աշունքի մի արևոտ օր, երբ երեք թաղն էլ հեռվից տեսնելուց հետո, ձորն իջանք (ԽՀ)
25 ծլլացող աղբյուրում բառերից հետո—Բնական մահով ու դանդաղ-մեռան նրանք, որոնք գոմեշի հետ հավասար կտավատի բոված հատիկներից ձեթ էին հանում, երեսը լվանում աղբյուրի քարե նովդանում (ԽՀ)
26 մահը թեթև է թվացել / մահն էլ թեթև է թվացել (ԽՀ)
28 — 29 քարերը չեն շիկնել կրակից, և նստել է մամուռը / քարերին մամուռ է նստել և քարերը չեն շիկնել կրակից, ընկած պատերի տակ մարդիկ չեն մնացել (ԽՀ)
32—էջ 346, տող 1 տեսանք շեն տները՝ հատ ու կենտ, պառավ լնդերի դեղնած ատամների պես/ շեն տները տեսանք, հատ ու կենտ պառավ լնդերքի վրա պատահմամբ մնացած ատամի պես (ԽՀ)
էշ 346
1 — 2 Հարևանի ավերակ տունը դարձրել են գոմ ու մարագ / Հարևանի ավերակ տունը մեկը մարագ է դարձրել, մյուսը գոմ (ԽՀ)
4 ծանր կողպեքները վրան / մեծ կողպեքը վրան (ԽՀ)
6 բուսել է խոտը / խոտ է բուսել (ԽՀ)
7—8 տեղ-տեղ արևի տակ փռել էին գունավոր լաթեր / տեղ֊ տեղ գունավոր լաթեր էին փռել արևի տակ (ԽՀ)
9—10 պամիդոր էին շարել / պամիդոր էին դրել արևի տակ հասնելու (ԽՀ)
10—11 Եվ միակ ապացույցը, որ կարող էր համոզել / Եվ միակ վկան, որ դրսից կարող էր համոզել (ԽՀ)
11 — 12 կիսակարմիր պամիդորն էր բառերից հետո-Մելիքների ամարաթի մոտ ժայռերն ավելի մոտիկ են իրար։ Հիմա էլ ժայռերի տակ ապրողներ կան (ԽՀ)
13 Թեև քաղաքը հեռու չէր / Թեկուզ քաղաքը հեռու չէր (ԽՀ)
15— 16 որի բնիկները կարծես ուրիշ ցեղի մարդիկ էին / որի բնիկները մեր աչքին առաջին պահ ուրիշ ցեղի մարդիկ թվացին (ԽՀ)
16— 18 Եվ միակ հարցը, որ դառնում էր մեր գլխի մեջ մի «ինչու» է այն
