- Անխիղճ, էսքան ապրանք որ ծախել ես, ինչո՞ւ մի վարդ թաշկինակ չես նվիրել,- գործակատարին հանդիմանում է խոջան։ Հաճախորդները հետ են քաշվում։ Խոջա Մակիչը գործակատարի ձեռքից խլում է թաշկինակների փունջը։
- էս էլ իմ խալաթը... Ուրախ ժամի լինի,-և նա, որ հարսանիքի համար ամեն ինչ գնել էր, ընդունում է նվերը, խոջա Մակիչին և նրա ձեռ-ոտի մարդկանց հրավիրում է հարսանիքի,- պառավ մոր համար գնում է սև շալը, նաև ուրիշ ապրանք, խոջա Մակիչի նիսիայի դավթարում 10 իր անվան դիմաց թողնելով մի թեթև պարտք։
- Հազար անգամ ասել եմ, մի թողնեք մուշտարին դատարկ ձեռքով խանութից գնա,- խոջա Մակիչն ինքն է անցնում զաստոյկայի ետևը, իսկ մուշտարին, որ արդեն մոտեցել էր դռանը, ետ է վերադառնում։
- Առքի գնից էլ պակաս տուր, միայն դատարկ ձեռքով մի թողնի գնա․․․ Մեզ համար է ամոթ։ Գինը քանի՞ ես առել...
- Գյազը վեց շայի,- վախեցած պատասխանում է գործակատարը։
- Բա սրա գինը վեց շայի է՞, որ ասել ես,- խոջա Մակիչը 20 զայրանում է, որ գործակատարը գյազն ութ շայանոց մահուդվարի ռեբենակը առաջարկել է վեց շայի։
- Սխալմունք է, կպատահի, Մակիչ ապեր,-այն կողմից միջնորդում է ավագ գործակատարը։
Իսկ նա, որ այդ գնից դժգոհ գնում էր ուրիշ խանութ, արդեն տնտղում է կտորը։
- Սա խալիս մահուդվարի է, քո իմացած թանձիֆը չի։ Դե որ բերանից դուրս է թռել վեց շայի, թող վեց շայի լինի։ Էդ էլ քո բախտը։ Ես կհամարեմ, թե ջեբիցս փող եմ կորցրել քանի՞ գյազ կտրեմ։
30 - Կտրի ինը գյազ...
Խոջա Մակիչը գյազը շուլալում է կտորի մեջ, ծալ-ծալ թափվում է կարմիր հալավացուն։ Ապա խոջան վերադառնում է մաղազայի խորքը, որտեղ մարմանդ ցոլք է տալիս կապույտ ճրագը։
Իսկ ի՞նչ է կատարվում արհեստավորների խանութների առաջ և խանութների մեջ... Կարծես լեռներից մի ամբողջ
