Էջ:Axel Bakunts, Collected works, vol. 3 (Ակսել Բակունց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/567

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

- Смело мы в бой пойдем,- և խավարի մեջ դեռևս հնչում է այդ երգը հեռու, ավելի հեռու։

3

էկրանի ետևից լսվում է հրամանատար Բունչուժնու ձայնը՝

- К рассвету всегда надо усилить разведку...

Բացվում է էկրանը։

Բունչուժնին, Ֆեդոսեևը և Մակիչը նայում են Որոտանի ձորին։ Խորքում ահավոր ձորը, գետը, հեռադիտակի մեջ՝ փայտե 10 բարակ կամուրջը գետի վրա..․

Ձորի մյուս ափին անառիկ ժայռեր են։

- Да... ничего...- և Բունչուժնին ժպտում է։ Նա ակնարկում է, որ այնքան էլ հեշտ չի լինելու կռիվը։

- Если 84-я подоспеет... у них орудия... во... և հասկացնում է, որ 84-րդ բրիգադի հրետանին հզոր է և կջարդի թշնամու անառիկ դիրքերը։

4

Լագերն է։

Մի հայ և մի թուրք կոմունար նստել են։ Հայը հաց է հանում, 20 կիսում է։ Կողքով անցնում է մի ուրիշ հայ կոմունար․ նա հանաքով՝

- Ա, թուրքը Հայի Հաց կուտի՞...

Երեքով ծիծաղում են։ Երկրորդը հեռանում է։ Երկու կոմունարները մի շինելի տակ պառկում են՝ մեջքը մեջքի։

Մոտենում է Մակիչը։ Նրանք քնել են։ Հետզհետե լսվում է Զանգեզուրի պարտիզանների երգը։

Մակիչը նայում է քնածներին և Լևոնին ասում է.

- Վաղուց էսպես կողք կողքի չէին քնել հայր և թուրքը...

5

30 Խուլ հնչում է Զանգեզուրի պարտիզանների երգը։

Գնում էին ռազմաճակատ Մթնաձորի գյուղերից...