Էջ 314, տողեր 1, 32. Բիաս հույն փիլիսոփան— Բիասը հույն յոթ իմաստասերներից է, որոնք ապրել են մ. թ. ա. VII—VI դարերում և եղել են մտածողներ ու պետական գործիչներ։ Բիասը Պրիենե քաղաքից էր։ Նրանից հայտնի է մի ասույթ՝ «Մարդկանց մեծ մասը վատն է»։
Էջ 314, տող 4. magister bjbbendi — լատիներեն է. ճիշտ է Բակունցի տողատակին տված ծանոթագրությունը։
Էջ 314, տող 15. Լիվոոնոյի երշիկ— Լիվոոնոն Իտալիայի քաղաքներից է, արդյո՞ք այդ քաղաքի անունով երշիկի ինչ—որ տեսակ եղել է, դժվար է պարզել։ Չի բացառվում նաև, որ վրիպակ լինի. կա անգլերեն llver բառը, որ նշանակում է՝ մսացու կենդանիների մարմնի ներքին այն մասերը, որոնք ուտվում են (սիրտը, թոքերը, լյարդը, փայծաղը և այլն)։ Այդտեղից կա լիվերյան երշիկ (ռուսերեն՝ ливерная калбаса): Արդյո՞ք այդ լիվերյան—ը չէ, որ աղավաղվել ու դարձել է Լիվոոնոյի (բնագրում՝ Լիվորնոյի)։
Էջ 314, տողեր 17—18. ֆլամանուհու մերկ բազուկը— Ֆլամանդիան այժմյան Բելգիայի մի մասն է, ֆլամանդացիները (կամ ֆլամանները) այն բելգիացիներն են, որոնց մայրենի լեզուն ֆլամանդերենն է (Բելգիայի բնակչության մյուս հատվածի՝ վալոնների մայրենի լեզուն ֆրանսերենն է)։ Հայտնի է XVI—XVIII դարերի ֆլամանդական գեղանկարչությունը (Պ. Ռուբենս, Ա. Վան Դեյկ, Ա. Բրաուեր և ուրիշներ), շատ են ֆլամանդական նկարներում մերկ կամ կիսամերկ կանայք ու տղամարդիկ, նաև հոլանի բազուկներ, ազդրեր և այլն։ Բակունցը նկատի ունի այդպիսի ինչ—որ, հավանաբար, կենցաղային նկար, ֆլամանդուհու մերկ բազուկով։
Էջ 315, տողեր 3—4. բաժանիր մեր խորհրդավոր ընթրիքը— Թոմաս Բրյուլը իր այս խոսքով ակնարկում է Հիսուսի և նրա աշակերտների խորհրդավոր ընթրիքը ըստ Ավետարանի (Մատթ. 26. 20—29, Մարկ. 14. 17—25, Z2. 14—38, Հովհ. 13)։
էջ 315, տող 5. Նոյի երկրից— Նոյի երկիր նշանակում է Հայաստան։
Էջ 316, տող 12. misera contribuens plebs— լատիներեն է, իմաստը տե՛ս Բակունցի տված տողատակի ծանոթագրությունում։
Էջ 316, տող 22. Պոլոնիայամ հասնում է ապստամբների արյունը— նկատի ունի Լեհաստանը, այնտեղ 1830 թ. ծագած ապստամբությունը։
Էջ 316, տող 27. Mensch, bezahle deine Schulden— գերմաներեն է. նշանակում է Մա՛րդ, կատարի՞ր քn պարտականությունները: Ծանոթագրության մեջ Բակունցը նշում է՝ «Գյոթեի խոսքը»։ Մեզ ծանոթ չէ Գյոթեի այդպիսի խոսք և չգտնվեց. արդյո՞ք ինչ—որ շփոթություն է տեղի ունեցել։ Այդպիսի խոսքեր ունի Հ. Հայնեն։ Դա «Երգերի գիրք» բանաստեղծությունների ժողովածուից «Վերադարձ դեպի տուն» շարքի մի բանաստեղծության երկրորդ տան առաջին տողն է։ Ահա ամբողջ տունը.
|