Այս էջը սրբագրված է
մի տարածութիւնը,հետզհետէ սկսում է բարձրանլ: Եւ որովհետև ճիճուների բներն ուղակի քարի տակին են,ուստի ժամանակի ընթացքում հողը վայր է նստում-խոր է գնում, որից և քարը նոյն չափով խոր է գնում,այսինքն նոյնպէս վայր է նստում»:
Դարվինի այդ ասածներից կարծեմ հասկանալի է,
թէ վերջն ի՞նչ պիտի լինի:
Քարը իւրաքանչիւր տարի հետզհեէ քիչ-քիչ վայր նստելով,աւելի և աւելի խոր կերթայ, իսկ վերևից և կողքերից կըծածկուի ճիճունների արտաթորութեամբ,որից և՝ մի որոշեալ ժամանակամիջոցից յետոյ,կըկազմակերպի այն բերի հողի թմբիկը,ուր քարն էր դրուած:
Կարմիր-ճիճուները՝ բացի քարից,ճիշտ
այդ միևնոյն կերպով են վարւում նաև ամեն
Լենքսովը մին-լայնութեան ուղղութեամբ հաուած մի մեծ քարի,որ 35 տարի ընկած է եղել մարգագետնի վրայ: