Էջ:Collected works of Atrpet.djvu/319

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

− Այդ խոսքերը շատ−շատ ենք իմացել,− կրկնեց ծերունին,− բայց մեր դառը վիճակը ոչնչով չի փոխվել․․․

− Թողե՛ք խոսի, տեսնենք ինչ բան է նրա որոշումը,− ասաց գեղի համբաներից մեկը…

− Էլի ա զուր հույս,− պատասխանեց ծերունին։

− Այո՛, Թեմրանը շատ շուտով կազատվի Մամոյի ձեռքից, բայց թե ինչպե՞ս, այդ մի գաղտնիք է, որ վեըջը կիմանանք․․․

− Ախր ի՞նչ գաղտնիք․․․

− Հրամմեր եք, դա մի խորհրդավոր գաղտնիք է,− ծաղրալի դեմքով յուր ընկերակիցների հետ ներս մտնելով ասաց Մամո բեգը։− Գաղտնիքը չի կարելի այդքան բազմության առաջ պարզել․․․ Սուլո՛, Մստո՛, Հասո՛, կապկպեցե՛ք, շղթայեցե՛ք այս գյավուրներին, տարեք բանտ, այնտեղ ավելի լավ խորհուրդ կարող են կազմել։

Զինված ավազակները հարձակվեցան անզեն թշվառների վրա և սկսեցին պինդ−պինդ շղթայել նրանց ձեռքերն ու ոտքերը։ Այդ միջոցին մի քանի ճարպիկ ժողովականներ կարողացան խույս տալ, մի քանիսն էլ մտան ախոռ և անասուններին մսուրքների մեջ պահվեցան։ Քյալաշ քեհյան շղթայակապ ամենից առաջ արժանացավ յուր շինել տված հաստ ու պինդ որմերով բանտում՝ առանձնական կյանք վարելու։

ԲԵԳ
Ա

Մինչդեռ Քյալաշը բանտի խորքերում գժվելու աստիճանի բորբոքված տառապում, տանջվում էր, մինչդեռ նրա աչքի առաջից և ոչ մի ակնթարթ չէր հեռանում յուր չարաշահ անցյալի զարհուրելի պատկերը, մինչդեռ բանտի այլ սենյակներում