Jump to content

Էջ:Collection works of Sibil.djvu/222

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

սեր օրիորդ Աստեղյան՝ քառասնամյա աղջիկ մը, որ ոտանավոներ կը գրեր:

— Պարի մեջ փայլելու իրավունքնի՞ս ալ կը հափշտակես մեզմե, կ ըսեն սևաչյա աղջիկ մը, որ Էղմերալտայի զգեստը հագած էր, և որ մեծ հարգանքով կը շրջապատվեր իր հորմե ժառանգած ոսկիներուն պատճառավ, և շատ մը թեկնածուներ ուներ։

Զվարթ ու սիրուն դեմք մը, Պեյզատ Թորոս պեյի կինը, որ երանգապանակներով, վրձիններով ու սիրուն պատկերներով զարդարուն հագուստով նկարչությունը կը ներկայացներ, Բուբուլին մոտեցավ։

— Նախանձելի ես ամեն կերպերուղ, ամեն հրապույրներուդ մեջ, ըսավ անուշիկ ձայնով մը։

Հետո քառասունը անց կին մը, Պոլսո հռչակավոր անձնավորություններեն մեկը, տիկին Միապետյան իր շնորհավորությունները Տիգրանին ուղղեց։

— Երջանիկ եք Տիգրա՛ն էֆենդի, ասանկ սիրուն հրեշտակի մը տեր ըլլալուդ համար, ըսավ:

Երջանիկ նշանածը ուզեց իր լրջության վայել մտացի պատասխան մը տալ ու ըսավ․

— Օրիորդ մը արժանիքը ոչ թե իր սիրուն կերպերուն՝ այլ իր բարոյական հատկությանց մեջ է։

Ան ատեն բոլոր իր շուրջը գտնվող տիկինները, օրիորդները, և անոնց ընկերակցող այրերը սկսան խոսիլ անոր մտքի առավելությանց վրա, պատմել թատերական երեկույթին մեջ ունեցած հաջողությունը, և հազար փայփայանք ու մեծարանք մատուցանել դեռատի աղջկանը։

Տիգրան, առանց գոհունակության ժխիտ մը ցույց տալու դեմքին վրա, նեղսիրտ կերպարանք մը առավ և միշտ անտարբեր ձայնովը ըսավ.

— Այդ թատերգությունները, երգերը, պարերը ոչինչ բաներ են, և պարծանք չեն կրնար բերել ոչ Բուբուլին, ոչ ինծի, կը փափաքիմ որ իր առաքինություններովը պարծի ան։

Եվ շատ խելացի խոսք մը ըսողի կերպարանքով տեղեն