Հոն աճյունին տակ կ՚երևան շենքեր փարթամ,
Եվ պարտեզներ, և ցորեններ կուռ ոսկեգես,
Ճերմակ ձիով կտրիճներու ձևեր տարտամ
Աչքին առջև կը թևածեն ամպերու պես:
Հուսկ խավարը, մեծ չղջիկ մը թևատարած,
Կը սավառնի աչքիս առջև համայնակուլ
Դագաղ մըն է բոլոր աշխարհք և ես հառած
Աղջամուղջին, կը մաքառիմ. պայքար ամո՜ւլ...
Հյուսիսայգներ լուսափողփող ինձ կ՚երևան,
Արտևաններ կանանչ, կապույտ բըլուրներով.
Արծիվները բույնին մեջ են աներկեվան,
Հայրն ու որդին մոր գրկին մեջ՝ սիրագորով:
Հետո դեմքեր կը շառաչեն ու կը պայթին.
Մարդասպան սուր մը կը հածի ամենուրեք.
Հեծեծանքներ կը հաջորդեն խաղին, կայթին,
Ու լալյուններ, ցավի ճիչեր՝ գիշեր ցերեկ:
Ու կը տեսնեմ հեք կիներու թափոր մ՚ամբավ.
Սև լաչակով կուգան կ՚անցնին: Վա՜խ, թըշվառներ,
