Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/447

Պիտի քըշվի մոռացոնքի անդունդներ.]
49—52 Ան՝ Ոչինչն է: Բնությունը թող ատե զայն
Իր անունեն տառ մը, հյուլե մ՜իր մըսեն
Թող չը մընա հոն՝ ուր շողեր, սյուքեր կան,
Վասընզի միշտ սերե՜րն հոն տեղ կը տըրոփեն:
52—53-րդ Այրեցեք շուտ, ո՜վ եղբայրներ, ձեր ձեռնոց,
տողերի միջև Գիրկդ այրե՝ կին, տերևներդ ո՛վ Բրաբիոն,
Եթե կյանքին մեջ դըպած Է ինքն անոնց.
Զի կը նընջե իժածընունդ հա՜յ որոմն հոն։
54—55 Հեռո՜ւ, հեռո՜ւ, օ՜հ, դիմադրե աննըկուն,
Ջըղաձգական, անոր արյանը ուժին
58 Փետե սերն այդ, թերթ մ՜իսկ ողջ մի՛ թողուր վրան

Ս, ՓԱ

37 [Պիտի սըգա՞ս... թող մեռնի մեջդ որդվո սեր] Մոռցի՜ր
սերն իր, ըսպաննե՜ այդ արյան սերն.
57 [Վրան] Զայն պիտի լա՞ս: Թող մեռնի մեջդ որդվո սեր

ՓԱ, № 13

4 Իբրև ճընշեր մեծ Դատաստանն իր վըրան
22 Իր փեռեկած վերքերը դեռ կը ցավին
25 Մեր արցունքով արյունով հացն էր շինված,

Ս, ՓԱ

55 Իսկ դու, ո՜վ կույս, ո՜վ ծաղիկն այդ սև փուշին

№ 13, ՓԱ, ՄԿ

4 Իբրև ճընշեր մեծ Դատաստանն իր վըրան։
24 Իր սիրո ափն ելունդ ձըգեց մեր ափին:

ՄԿ

10 Չը պըղձըվի՝ շողն անկեղծ է, սուրբ է շողն.
12 Հողին, սաղմին ան կյանք կու տա, կու տա ցող:
22 Իրեն բացած վերքերը դեռ կը ցավին
25 Մեր արցունքով [ւ արյամբն իր] արյունով հացն է շինված․
30 Կը միացներ Անցյալն՝ իր ցեղ մեր ցեղին
<1> Այրեցեք, շու՜տ, ո՜վ [մարդ] եղբայրներ, ձեր ձեռնոց
<4> Զի կը նընջե մըշտական հայ որոմն հոն։
55 Իսկ դու, ո՜վ կույս, ո՜վ ծաղիկն այդ սրափուշեն
57 Պիտ՛ լաս փոսին... Թող մեռնի մեջդ որդվո սեր.