Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/527

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Ուրտեղ կարծես թե Միջոցն ալ կանոսրի
Ի անորոշին մեջ չի տեսնվիր լուսընկան,
Եվ իրականը կը փոխվի խորհրդի]
9—11 [Հոն] Վե՞րն, ուր [անհունը միջնահանգույց] Միջոցն
անհունություն մը ունի.
Ավասիկ այդ [Միջնահանգույցը] Անհունությունը հըսկա,
— Որ պահարանն է ուրիշ [երեք] երկու Անհունի —
18—19 [Դողա երկինքն այս] Կը դողդըղա երկինք Դավեն
սըրբազան,
Եվ կըսեն իր Որդին և Հոգին. Արդ, կամե...
30 [Եվ կը դողան] Կը շըլմորին բյուր հոգիներ երկնային՝
32 [Մեջն իրենց ձյուն զառքաշներուն ծըփանքին] Ծըփանքին
մեջ իրենց ճերմակ զառքաշին։
34—40 [Տիեզերքին արարչությունն ներդաշնակ] Մեծ փանդիռին
ոսկեղեն լարն որ կերգեր
[Նվազող քնարին լարն ոսկիե կը խըզվի] Արարչության
դաշնակությունն, կը խըզվի․
[Ապշեցնելով Սերովբեները համակ] Կը դողդըղան զայն
նըվագող հրեշտակներ։
Եվ երկնային մարմիններն ալ հիմերեն
Կը ճարճատին. կը կաշկանդին մեկմեկու
Զոդվող անտես պիտի շըղթաները ամեն
Զոր կը կըտրե Մեծ-Զորությունն հուժկու:
42 Հյուլե մ՛է [լnh] սոսկ, [հյուլե մ՛վսեմ] նկատված իրմե
լոկ՝ հըսկա —
44—45 Նա կերազե. չի խորհիր [անտեսելով իրեն վազն] բնավ
իրեն մահ։
Հանկարծ շողերն [արևուն] արեգակին կյամփոփվին.
47 Որուն թուխ գույնը կը ցայտի [լուսընկային] լուսնակին,
55 Աշխարըս ալ [իր խավարեն] կելլե ճամբեն բոցացայտ.
59—60 [Կը մըխա] Լույծ կապարի պես [կմըխա] կեռեփի օվկիան,
Եվ [առասպելի] ծերունի գետ Նեղոսն [հին] ալ կը ցամքի։
63—65 Եվ մեկ մըղեղ՝ [գահույքը] դղյակը հետ հյուղակին
Եվ [ժըպիտն] ծիծաղն ալ արտասուքին հետ՝ արյո՜ւն։
Բողբոջումներն, ամեն [կողմ] երկիր, կը խամրին.
73—74 [Կը բոլորե հորիզոնն այս ցուրտ] Հորիզոնն՝ այս կեդրոնն
մարած հընոցին
[Շուրջանակի] Կը բոլորե հևքոտ պըսակ մը բոցյա․
77 Իր հանճարի հրաշքներուն հետ, [միասին] լալկան,
79 Եվ Աստըծո [երկնիր վրան հաճույքին] մեծ հաճույքին
երկնի վրան՝